Als zelfs de Simpson familie niet ontsnapt aan een "best of" en een "making of" aflevering, kan er dan alstublieft iemand zeggen waarom ik daaraan zou moeten ontsnappen?

Zeker niet ter gelegenheid van het één jarig bestaan van dit veel te weinig bezochte meesterwerk der moderne literatuur. Jep, je leest het goed, je komt hier al dag in dag uit een jaar langs, om de lotgevallen van je held besproken te zien, of om een link te krijgen naar de donkerste krochten van het intenet. Het lijkt veel korter, maar dat is altijd zo als het fijn is, of als je met verstomming en verbazing wordt geslagen door zaken die je in de verste verte niet begrijpt.

Over de "making of" kan ik kort zijn. Meestal word ik midden in de nacht wakker, ik krijg een geniaal idee, en dat publiceer ik dan de volgende dag. Brrrriiiiilllljjjjaaaaannnntttt!!!!!

Voor een "best of" is het moeilijker om zo bondig te zijn, want iedere post is een pareltje bekwaam om in een bloemlezing der Nederlandse literatuur hoge toppen te scheren. Maar omdat er nog nooit iemand is doodgegaan van te proberen, hou je vast aan het toestenbord en de muis van je je computer, hier komen de linken naar de prachtigste verhalen van één jaar blog.

Er was de schuchtere eerste post op woensdag 14 januari, een dag die vanaf nu overal ter wereld op alle schoolbanken moet aangeleerd worden als de start van de eerste echte serieuze blog, en een zekere kandidaat voor een nationale feestdag!

Er was de dag dat foto's via blobber mogelijk werden, en je eindelijk een gezicht op deze blog kon plakken. Er was een moedige bekentenis over een frauduleuze post waar iedere gedopeerde en betrapte wielrenner een voorbeeld aan kan nemen, en waarmee deze blog voor de zoveelst maal een trendsetter van moreel gezag werd. Yves Leterme werd bezongen, Yves Leterme werd bejubeld, en vuiligheid werd bij naam genoemd.

Soms werd overmoed genadeloos afgestraft, soms was er een openbarende politieke bewustwording. Die bewustwording resulteerde in politieke acties, en het zou geen politiek zijn als er geen natrappen of afrekeningen in het politieke milieu zouden zijn.

Er was het ware relaas van mijn avontuurlijk bestaan, er was de voorbereiding van de reis naar een vulkaan, een biotoop en een strand, er was de reis naar een vulkaan, een biotoop en een strand zelf, en het heroïsche verslag over de overwinning op de grenzen van het menselijk lichaam en de beklimming van de Kilimanjaro.

Er werden oplossingen geboden voor kwaaltjes die topsporters treffen, er was de post over depressies en versteende bomen die de literaire prozac van 2004 kan genoemd worden, en er werden spijkerharde maar terechte kritieken geschreven over de iconen van de Vlaamse literatuur, eindelijk had iemand in 2004 de moed om zijn mond open te doen!

Er was grote treurnis en verlies in 2004, maar er werd ook poëzie geschreven, en er viel ook goed, simpel en eerlijk volksvermaak te beleven. De familie, hoeksteen van onze samenleving, werd ook niet vergeten, en er werd dan ook royaal verslag uitgebracht van de zich in familieverband afspelende Italië reis. En dat was dan ook de enige allusie die er op de pfaffs werd gemaakt! Je moet het maar doen!

Vanaf december werd er op deze blog op de e-service wagon gesprongen, en werden er diensten via deze blog aangeboden. Zonder al te veel succes, dankzij deze blog ben ik geen euro miljonair geworden, zodat ik het komende jaar nog altijd werken moet.

Kortom, er was altijd wel iets te beleven! En things were good when we were young!