Het is een beetje laat voor reclame, maar als je dit weekend nog niet echt veel nuttigs te doen hebt, je drinkt graag een glaasje champagne en smikkelt daar graag een andouilletje bij, raad ik je ten stelligste aan om van 't weekend naar Les Riceys in het zuiden van de champagne streek af te zakken.

Het zijn daar immers immense champagne feesten, en het weer belooft ideaal te worden. Die feesten starten vrijdagavond, en gaan de hele zaterdag tot zondagnamiddag door. Zaterdag belooft het een aangename 25 graden te worden (té warm is ook niet goed om champagne te drinken, dit benadert het ideale champagneweer beweren kenners), zondag een 28 graden. Afwezigen zullen meer dan ongelijk hebben.

Wat er plezierig is, is dat alles op mensenmaat is en dat de prijzen schappelijk zijn. Je kan er voor 7 euro of zo een glas kopen, en dan mag je bij een 27 tal champagne boeren een glaasje proeven. Vorige keer waren dat een 24tal boeren, en daar is geen beginnen aan op een weekend. En de andouilletten kosten er geen geld, en zijn er overheerlijk. Meer info is hier te vinden.

Hopende jullie aldaar tegen te komen,

W
président-fondateur "les amis Flamands du Champagne"
organisateur "la route des amis Flamands du Champagne en fête deux mille huit"

Nodeloos om te zeggen dat ik niet ontbrak op de KBC nacht van de atletiek in Heusden, als grote atletiek fan hoor ik bij die meeting als choco bij een boterham, of, om in atletiek terminologie te blijven, als een speer bij een speerwerper. Die mannen zijn onafscheidelijk met hun speer, veelal om te voorkomen dat concurrenten practical jokes met bruine zeep en de speer uithalen.


Ik was daar niet enkel in de hoedanigheid van sport fanaat, maar ook als amateur-meteoroloog. De Heusdense sky wordt immers gekenmerkt door prachtige cumuli en wondermooie cirri tijdens de zomermaanden, ideaal om een foto van te trekken en naar F. Deboosere te sturen. En jawel, zoals je kan zien op onderstaande foto was het weer van dat.


Alleen jammer dat Frank dat weeral niet kon appreciëren...

Over oude mensen valt er bitter weinig goeds te zeggen. Ze hebben meestal ergens on the road hun eigen tanden verloren, er hangt vaak een walm van te lang gekookte spruitjes rond, ondanks hun incontinentie weigeren ze tegen beter weten in een pamper te dragen, en dan is er nog dat onsamenhangende, ongevraagde gewauwel waarmee ze iedereen om de oren te slaan.

Maar gisteren heb ik een kwieke, helder van geest zijnde 73 jarige jongeman gezien, en dat was dik in orde. Naar het schijnt haalt hij niet meer die heel lage tonen van de lang vervlogen tijden van zijn jeugd, maar het klinkt nog altijd geweldig als Leonard Cohen in het Minnewaterpark zingt. Met dat zijn boekhouder met zijn geld gedaan heeft wat een Eddy Plankaert zonder boekhouder zelf wel kan, en dat hij een nieuw groen blaadje te onderhouden heeft, treed hij na 15 jaar nog eens op.

Er zouden meer artiesten van dat kaliber in geldnood moeten geraken.

Voor de mensen die er in Brugge niet bijwaren, hier kun je de mens nog eens zien optreden. Amsterdam! Rome! Edinburgh castle! Lucca! Ik zou als ik jou was zeker naar eentje gaan, wie weet wanneer de arme man nog eens cash nodig heeft...

They sentenced me to twenty years of boredom
For trying to change the system from within
I'm coming now, I'm coming to reward them
First we take Manhattan, then we take Berlin