vrijdag, april 30, 2004

Ik ben op zoek naar mensen die op 15 augustus willen meelopen in de smurfenparade in Koksijde. Je mag er in een smurfenpak rondlopen, je mag er blauw geschminkt door de straten lopen, en je mag vriendelijk naar de kinderen zwaaien (tenzij je moppersmurf bent, dan moet je natuurlijk mopperen). Eventueel kun je ook nog uitgenodigd worden om naar de Ketnet studio te gaan, om er als smurf de smurfenparade aan de kindjes te mogen voorstellen. Als dat niet smurfig is! Indien je geïnteresseerd bent, mail dan gerust naar granttaylor@granttaylorsucks.be met de vermelding "Smurfenparade", bel naar 016 35 07 75 met de vermelding "Smurfenparade" of sms naar 0479 790 329 met als vermelding "3125.23 Smurfenparade".

maandag, april 26, 2004

Het is echt wel veel te mooi weer om een blog te onderhouden. 't Is dat er elke dag duizende mensen mailen, of ik alstublieft niet nog wat wil posten. En dan chanteren ze je, op moreel vlak, door te zeggen dat je hun leven opnieuw zin hebt gegeven, of door te dreigen dat ze een terroristische aanslag zullen plegen in het Gentse. Nu, ik heb daar in principe niks op tegen, tegen die aanslagen, maar ik weet dat er daar naast het schorremorrie ook nog deftige, onschuldige mensen wonen. En Herman natuurlijk. En dat kan ik niet over mijn hart krijgen, en bijgvolg schrijf ik hier maar, terwijl de terrasjes naar me lonken.

In deze drukkende, warme dagen is mijn conditie met rasse schreden vooruit aan het gaan, ik fiets zowat iedere dag 4000 km, en ik schat dat ik tegen september een profcontract bij de Illes Baleares ploeg kan versieren. Of anders bij Vlaanderen topsport 2016 ploeg. Om dan in 2007 of de Ronde van Vlaanderen, of Parijs-Roubaix te winnen, en in 2008 én de ronde van Vlaanderen, én Parijs-Roubaix. Op zijn Ludo's.

zondag, april 25, 2004

Je denkt dan dan sommige mensen je vrienden zijn, maar het volgende moment krijg je er een mes van in de rug. Wat een flauwe kul.

Ik heb Gent trouwens altijd al een gemene stad gevonden, met gemeen volk. Een beetje verstandige mensen trekken er uit weg, bijvoorbeeld naar het wondermooie Mechelen. Om dan nog maar te zwijgen van de suburbs rond Gent. Wat is het daar allemaal, Mariakerke, >Meerbeke, Merelbeke, breek mijn bek niet open.

woensdag, april 21, 2004

Wat is dat daar allemaal? Zeggen dat mijn blog niet meer bezocht wordt? Pfft, hoge bomen vangen nu eenmaal veel wind, ik ga hier niet met modder beginnen smijten, ik blijf een positieve boodschap verkondigen.

Vandaag is het zelfs zover gekomen dat ik een webcam zit te beloeren, en die natuurlijk mij. Dus vanaf vandaag kunnen niet alleen mijn diepste zieleroerselen (hier, op deze blog) op het net gevonden worden, maar ook mijn gezichtsuitdrukkingen terwijl ik hier mijn diepste gedachten neerschrijf. Als de bezoekers er om vragen, wie ben ik om hen dat te weigeren.

maandag, april 19, 2004

Blogs, aren't they brilliant! They are like normal websites, but without the pages that make sense. It's like reading toilet paper, except that toilet paper hasn't anything written on it, and that you don't need a computer to use toilet paper. Imagine you needed a computer to use toilet paper. But you don't need it. Brilliant!

Te veel naar de fast show kijken kan niet slecht zijn. De fast show heeft trouwens gezorgd dat ik nu ook echt de 21ste eeuw ben binnen gestapt. Ik heb iets fysiek via het internt gekocht, woehoe. En dan nog wel uit Engeland laten overvliegen. Briljant, dat internet.

maandag, april 05, 2004

Wat was me dat? Wat voor een stomme koers was dat, die ronde van fucking vlaanderen? Filippo Pozzato, de vette blonde jonge god van het Italiaanse wielrennen, was in geen velden of wegen te bekennen. Of nee, ik corrigeer mezelf, was een pak later dan de rest van het peloton op de koppenberg te bekennen. Weliswaar nog net voor de renners van topsport vlaanderen 2003 en iles de balearos, maar niet heel veel. Daar gaat mijn nieuwe spierversterker, want mijn megabike ploeg zit te vol met losers die niet kunnen fietsen om er een spierversterker mee te winnen. Johan 'ik ben de laatste castraatzanger' Museeuw was nog maar een schim van zijn vroegere zelf. Te veel doping over een lange periode eist nu eenmaal zijn tol. Niet alleen je kloten verstenen er van, maar uiteindelijk is je lichaam ook op.

De klotedag begon al toen ik naar Jan en Robin aan het rijden was. Te ver op de autostrade doorgereden, het beloofde een klote dag te worden. Bij Jan en Robin aangekomen was er een vet, rost mormel dat tegen me aan sprong, en bleek dat Bert en Anneleen er nog niet waren. Mevrouw was nog gaan sporten. Dat was dus ook de laatste maal dat ik nog iets met die kloefkappers deed. In de ferrari punto naar de koppenberg gereden, waar bleek dat Jan een rugzak vol met primus meehad. Dat was dus de laatste keer dat ik iets met die kloefkapper doe. Daar fucking loser minister vincent "ik rook joints, wat ben ik jong, stoer en populair" van quickenborne zien proberen om met zijn auto op het parkoers te geraken, maar gelukkig is er nog een beetje gerechtigheid in de wereld, en mocht 'm niet meer door. Nog niet veel zo'n klojo gezien. Die fucking vincent "ik heb stront in mijn hoofd, maar ik blijf maar enthousiast babbelen, en met een beetje geluk merkt niemand dat ik stront in mijn hoofd heb" van quickenborne is iemand die al zijn hele leven door iedereen uitgespuwt wordt, en dan maar van zijn gave zijn beroep gemaakt heeft. Gelukkig dat er voor zo'n zakken een beschutte werkplaats genaamd "parlement" of "regering" bestaat, anders konden die in het gewone leven de postbedeling of de beenhouwerij in de aldi verkloten. Nu kan 'm alleen maar stomme beslissingen nemen, waar niemand een zak om geeft.

Het enige lichtpuntje in de pikzwarte duisternis die de koers geworden is, is dat kloefkappers op de koppenberg stokvis verkochten.

Bij een boer nog een tijdje op een televisie zitten kijken. Op het scherm kon je vooral zijn tent en zijn tuinstoelen die 'm op zijn veld dat de dag voordien nog door koeien begraasd werd gereflecteerd zien, de koers was maar bijzaak. Toen bleek dat een klote duitser de ronde won, doordat leif "ik ben een klootzak" hoste zo stom was, dat het precies was of 'm aan het solliciteren was voor een job in de politiek.