Sinds de bankencrisis van 2008 weet ik tot mijn scha en schande dat goede huisvader aandelen niet zonder risico zijn, en heb ik geleerd dat diversificatie in 's mans financiële portefeuille belangrijk is. Ach, had ik vroeger maar beter opgelet in de les.

Grijze oude instellingen zijn niet beter dan nieuwe ondernemingen. Het avondland is niet beter dan nieuwe opkomende markten of Aziatische tijgers. Hopla, je krijgt hier financieel advies alsof het niks is.

Als gevolg van al die wijze lessen ben ik sinds maart dit jaar mijn eigen bank begonnen, Stielo Financials Holdings Incorporated. Als de banken het niet doen zoals het hoort, doe je het gewoon zelf. Met SFHI investeer ik vooral in jonge ambitieuze ondernemers in Azië.

Sinds kort heb ik van mijn eerste klant een foto gekregen van mijn investering. Bernie is Cambodjaan, ziet er jofel uit, ietwat betrouwbaar, en had geen geld om zijn eigen tuk tuk bedrijf te kunnen starten.

Hij is de jongste van 12 kinderen, en was voorbestemd om de rijstboerderij van zijn ouders voort te zetten. Dat vond hij geen ideale toekomst, en als kind is hij thuis weggelopen, naar een klooster. Daar heeft hij van een monnik Engels geleerd. Die monnik had dan weer Engels geleerd in vluchtelingen kamp in Thailand, op de vlucht voor de Rode Khmer. Na van alles en nog wat is Bernie begonnen als gids in Battambang, gekend van de bamboe trein en de vleermuizen, met een gehuurde tuk tuk. En daar ben ik hem tegengekomen.

Hij had een vriendin, maar in Cambodia kun je enkel trouwen als je een gigantische bruidschat betaalt, en dat had hij niet. Weg vriendin dus. Hij kon geen tuk tuk kopen, hij had het geld niet, en niemand wou hem geld lenen. En als ze het al zouden lenen, dan zou het tegen een astronomische rente zijn. De huur van een tuk tuk is er ook zo duur, dat hij enkel geld overhield om van te leven. Dus ben stom geweest en heb ik het risico genomen. Ik heb hem het geld geleend dat hij nodig had om zijn tuk tuk te kopen.

Ik had er een tijdje niks meer van gehoord, en ik dacht al dat ik een idiote toerist was geweest (voor de goede verstaander, dat ben ik nog altijd). Maar hopsa, nu heeft hij een tuk tuk gekocht, en is hij in Battambang aan het rondtuffen op zijn eigenste tuk tuk. Al stoot hij wel vaak zijn hoofd tegen het dak van de tuk tuk, want die is niet zo groot.

Mocht je in Battambang in Cambodia zijn, laat je dan enkel rondrijden door de tuk tuk van Bernie. En doe hem mijn groeten.

Er is niks zo vertederend als foto's of posts met beestjes, en dus gaan we verder die toer op.

Iedereen die weet dat melk uit een fabriek komt en niet uit een koe, weet ook dat slakken graag een blad sla eten.

Dat die brieven als lekkernij zien, als was het een sugus of een fruittella, daar had ik geen benul van, en ik vraag me van jullie hetzelfde af.

Mocht je me een brief sturen, en vervolgens vruchteloos wachten op een antwoord, weet dan dat het niet uit kwaaie wil is dat ik niks van me laat horen. Het is omdat de lokale slakken een brievensouper hebben gehouden.

Die mogen toch ook eens feestvieren, niet?

Ik zit met een avontuurlijk kuiken.

Er zijn tik en tok, en die worden netjes in hun nest bemoederd door 2 mama's.

Het witte poeier dat je ziet is geen poedersuiker maar is tegen bloedluizen. Na het broeden zat het hok er van vergeven.  Jawel, ik poeier graag eens een kieken.

Er zijn ook tuk, tak en tek, en die worden door 2 andere mama's bemoederd. 2 mama's, want een mens moet openstaan voor nieuwe vormen van samenleving en opvoeding, plus de haan is nogal heftig. Die poept soms eens een kieken letterlijk kapot, en dat is niet het rolmodel dat ik aan mijn kuikens wil geven.

Alles gaat goed met tik, tok, tuk en tak, maar tek, die is dus avontuurlijk.

Vanochtend was die op zijn eentje door de tuin aan het rondlopen en rondpiepen, gevlucht uit het hok met zijn 2 mama's en 2 broers of zussen. Ik vang tek, ik zet hem terug bij zijn mama's, en wat doen die uit dankbaarheid?

Die pekken alle 2 naar mij, omdat ik hun verloren zoon heb teruggebracht.

Dan zie ik dat die geen water meer hebben. Ik geef hen nieuw water, en wat doen die?

Die 2 mama's pekken opnieuw naar mij.

Dan zie ik dat er geen eten meer is, en geef ik hen nieuw eten. Wat doen die?

Ik moet het niet meer zeggen, maar jawel, die pekken naar mij.

Kiekens zijn niet de meest dankbare wezens, dat is de les die ik vandaag wil meegeven.