zaterdag, december 30, 2006

Er zijn van die dingen die je wel weet, maar die je niet aan jezelf wil toegeven. Je weet dat er in Bratislava geen zak te zien of doen is, je gaat er toch naar toe, je hoopt tegen beter weten in dat er iets te doen zal zijn, maar eigenlijk ook niet, want niks te doen hebben is ook fijn, en dan is er geen bal te beleven.

Behalve een klobasa eten, dat zijn verdomd lekkere dingen. Die klobasa, die staat niet in de reisgids als lokale delicatesse, maar dat is dan weer een gemiste kans. Die reisgids heeft ook geen goed woord over voor Bratislava, als het over het uitgaansleven (ze zeggen dat er niet veel te doen is, en dat alles op elkaar trekt, en het klopt wel), bezienswaardigheden (ze zeggen dat het kasteel er uitziet als een omgekeerd bed, en het klopt wel) of cultuur gaat, ze boren dat de grond in. En ik kan ze geen ongelijk geven.

Voor die cultuur moet je hier niet echt komen. Zo begint het nationeel museum van het land wel met een zeer mooie muntcollectie, maar dat ontaard alras in een samenraapsel van beddegoed, kookmateriaal en koffers. Not my idea of nature...

Plusplunten zijn de vriendelijke, vreemde talen quasi onmachtig zijnde lokale bevolking, en dat ze hier nog de waarde van het geld kennen. De lokale kroon is ongeveer een frank waard, en de prijzen zijn ongeveer die van bij ons begin jaren tachtig. Een gesneden brood kost hier een frank of twintig, je rekent hier al vlug terug in franken, en een pintje kost een 18 frank. O, waar is de tijd.

Op naar Boedapest.

dinsdag, december 26, 2006

iN DE WOELIGE KERSTTIJD EN HET DAAROPVOLGENDE OUDEJAAR KUN JE MAAR BETER ZORGEN DAT JE HET LAND UIT BENT. vOOR DE KERST IS HET WAT TE LAAT, MAAR MET OUDEJAAR MOET HET NOG LUKKEN.

wE ZIJN MET ZIJN VIJVEN DIE NAAR hONGARIJE TREKKEN, EN DE REGELS ZIJN EVEN SIMPEL ALS EENVOUDIG.
  1. rEGEL ééN: wE REIZEN LICHT EN SNEL. dAT BETEKENT DAT WE ALLE KLEREN DIE WE AANHEBBEN MOGEN MEENEMEN, PLUS NOG TWEE EXTRA KLEDINGSSTUKKEN.
  2. rEGEL TWEE: hET IS EEN IMPROVISATIE REIS, EN NIKS WORDT VASTGELEGD OP VOORHAND.
  3. rEGEL DRIE: iEDEREEN HEEFT ééN STEM OM TE BESLISSEN WAT WE DOEN. hEB JE EEN KLEURSPOELING OF MESJEN IN JE HAAR, VERLIES JE DIE STEM OGENBLIKKELIJK.
  4. rEGEL VIER: iN hONGARIJE DOEN WE ZOALS DE hONGAREN. dAT BETEKENT PAPRIKA, GOULASH EN SALAMI ETEN, tOKAY EN STIERENBLOED DRINKEN, EN PAARDELEREN KLEREN DRAGEN MET VEELKLEURIGE MUTSEN.
zIJN ER TOCH INBREUKEN OP DEZE REGELS, OVERTREDERS WORDEN DIRECT NAAR HUIS GESTUURD. tRAANTJES NOCH KRANSEN ZULLEN ENIG SOELAAS BRENGEN.

eN ALVAST EEN FIJN OUDEJAAR!

zondag, december 17, 2006

De les van het weekend is dat je nooit ofte nooit met je mama en papa mag pokeren, toch niet als je je erfenis niet wil kwijt geraken, of erger nog, als je niet opeens recht wil hebben op je eigen erfenis, en ook op die van je broer en je zus. Wanneer je ouders opeens zo in de schulden zitten, dat ze hun huis moeten verkopen om die schulden te kunnen betalen, daarvan gaat je hart bloeden, maar als je nu eenmaal recht hebt op dat geld, wie ben jij dan om dat tegen te houden?

Zaterdag heb ik dus met mijn ouders gepokerd, en het bleek dat mijn vader, die er trouwens in slaagt om de grootste verzinsels aan de mensen wijs te maken, niet in staat is om te bluffen in het pokerspel. En als er dan voor grote bedragen gepokerd wordt, is dat een serieus nadeel.

Mijn moeder was dan onverwachts veel beter in het spelletje, maar wel net niet goed genoeg om de auto en het vruchtgebruik op de 20 hectaren smoor op zee te bewaren.

Iemand zin om te pokeren?

vrijdag, december 15, 2006

Noem me simpel, noem me achterlijk, noem me een piloot, maar er zijn de laatste tijd toch een aantal dingen die ik niet meer begrijp, en een aantal zaken waar ik wel eens het fijne van wil weten.

Wat heeft bijvoorbeeld onze franstalige makkers van de RTBF bezield om, naast het graven van een diepe financiële put, ook nog eens een nieuwsuitzending te maken waarin Vlaanderen eenzijdig de onafhankelijkheid aankondigt? Willen die de kat bij de melk zetten? Robert Long is gestorven aan kanker, maar nergens, in geen enkele krant, op geen enkel nieuwsbericht noch op een site, kom je te weten welke kanker dat was. Welke zou dat kunnen zijn als daar zo over gezwegen wordt? Wat is er nu waar van de vrouw van Kris Wauters en Koen Wauters, en dat die twee toch nog dag in dat uit samen op een podium kunnen staan? Hoe moet je in godsnaam dat nummer dat Rios, Kauwlier en Franti gemaakt hebben downloaden, want als ik mijn bankkaart nummer daar ingeef, zegt 'm dat het fout is, terwijl dat eigenlijk wel een goed nummer is. En wat is er aan de hand met Yves - krasjes in mijn ogen - Leterme en zijn secretaresse, is daar iets van aan, en kan dat allemaal zomaar?

Veel vragen, veel te weinig antwoorden...

dinsdag, december 12, 2006

Subtiliteit is de moeder van de porseleinkast, en dus is het ook mijn tweede natuur. Mocht je nog niks gemerkt hebben, ik probeer hier te vertellen dat er een subtiele verandering op mijn blog gaande is.

Deze post is natuurlijk nieuw, maar daarbovenop zijn de labels onder bijvoorbeeld deze post nieuw, en de links links
(moet eigenlijk de links rechts zijn, maar links links klinkt zo lekker, links links klinkt linker dan rechts links) zijn beter geworden. Je kan nu gemakkelijk navigeren naar de post van zegge en schrijve september 2005. Niet dat je dat zal doen, willens nillens, maar weten dat het kan is al veel waard.

zondag, december 10, 2006

Als coureur pur sang is het voor moeilijk om dit uit mijn toetsenbord te krijgen, maar vandaag was een fijne dag om te mountainbiken. Was het omdat het - eindelijk! - goed koud was, het zonnetje scheen, en ik volledig in het nieuw gestoken was, wie zal het zeggen, maar het was plezierig.

Nu enkel nog mijn zadel van mijn fiets in orde brengen, want een zadel dat wegzakt, is verre van ideaal om sportieve topprestaties te leveren. In de koers stoppen ze ook niet iedere tien minuten om hun zadel weer wat hoger te zetten.

dinsdag, december 05, 2006

Alhoewel ik in het Brusselse prostitutiemilieu als cheap bastard bekend sta, spaar ik nu echt kosten noch moeite om Hongaars te leren. Want hoe anders verklaar je de aankoop van de Taalgids Hongaars (de meest gebruikte woorden en zinnen op reis), ter waarde van 1.91 euro in de Slegte?


Met dat boekje leer je zinnen zeggen zoals "Elromlott a fényképezögépem" en "Nem takarították ki a szobát" zeggen, wat respectievelijk wil zeggen dat mijn fototoestel kapot is en dat de kamer niet schoongemaakt is, en waardoor je hoopt dat je kamer telkens wel proper zal zijn, zodat je niet over Tanita Tikaram moet beginnen in een vreemd land.

In in een trek door leer ik nog Slovaaks ook, je weet nooit wanneer dat van pas komt, bijvoorbeeld wanneer je ooit naar Hongarije reist via Bratislava, de wondermooie hoofdstad van Slovakije.

Laat ons - hypothetisch - stellen dat je dat eind december doet, en dat je dan van België naar Slovakije rijdt, een paar dagen in Bratislava blijft, om dan naar Boedapest door te steken, alwaar je Buda en Pest zal bezoeken, om vervolgens op de Pusta op berenjacht te gaan, en te leven van de visvangst aan het Balatonmeer. Wel, als dat zo zou zijn, dan zou een elementaire kennis van het Hongaars en het Slovaaks superhandig zijn...

zondag, december 03, 2006

Ik ben volop Hongaars aan het leren, want je kan nooit weten wanneer je eens in Hongarije beland, dat gebeurt vroeger of later toch eens. Dat leren, dat doe ik aan de hand van mijn geheugen, een boekje en een cd-rom.

Via die cd-rom kan ik nu al ja en nee zeggen in het Hongaars (wat trouwens een pokke moeilijke taal is, geen enkel woord toont maar enige gelijkenis met een woord uit gelijk wel andere taal, behalve als het iets totaal anders wil zeggen, om je nog meer te verwarren, precies alsof er zo'n waarschuwing als bij de films met Hongaars meekomt, dat iedere gelijkenis met bestaande personen op toeval berust), en kan ik al tellen tot aan twintig.

Die cd-rom, die heet TalkNow Plus, is van het bedrijf Eurotalk Interactive, maar is nu al een kat in een zak. Volgens die cd-rom voor beginners heeft het Hongaars behalve het woord is (van in het Hongaars voor de geïnteresseerden) geen enkel werkwoord, want dat wordt er toch niet vernoemd.

Ben ik dan zo veeleisend geworden dat ik werkwoorden in een taalcursus verwacht? Ligt het aan mij dat ik denk dat iedere taal best wel een werkwoord kan gebruiken, om bijvoorbeeld, ik ben hier aan het freewheelen, een zin te vormen? het dan zo vreemd dat ik een werkwoord, om me beter te? Of dat niet nodig, en iedereen me zo ook wel? Ik een klein experiment, en of ik mijn posts op mijn blog niet serieus kan. Dat mij en jou tijd, en dat we allemaal wel tekort. Niet?