Er is veel en veel te veel kommer en kwel in de wereld, en het is goed om af en toe eens smakelijk te lachen, nog liefst recht in het aangezicht van die kommer en kwel. Wat mij hartelijk kan doen lachen, is South Park. Het is daarbij handig dat de frivole fratsen en avonturen van Eric, Stan, Kyle en Kenny integraal te bekijken zijn op het internet. En niet via een of andere illegale torrent site, maar gewoon via de officiele South Park site. Dat noem ik vooruitgang.

Het doet er niet echt toe waar je begint te kijken, maar deze en deze aflevering zijn niet ongrappig. Zij het er een beetje over...

Gevoelige lezertjes zouden beter niet verder lezen, want voor je het weet zal je met het beeld in je hoofd zitten van een lelijke kleine kale zanger die de liefde bedrijft met dolfijnen.

Want ik ga herinneringen ophalen aan Live. Jep, Live, de groep die deed wat zelfs Bryan Adams niet kon, namelijk een publiek hebben dat enkel bestond uit vrouwen op middelbare leeftijd, vrouwen met pms, losers, labiele mensen en flurken in het algemeen.

Het is pijnlijk om Live weer ter sprake te brengen (dolfijnen en die zanger, brrr, naar het schijnt mag hij geen zoo ter wereld meer binnen waar ze zeezoogdieren hebben), terwijl je er net al een hele tijd niks meer van gehoord had, maar het moet. Als waarschuwing: Live heeft terwijl dat nu niet direct de bedoeling was een opvolger.

Dat nieuw nummer van Razorlight, wire to wire, dat trouwens veel te veel op stubru gespeeld wordt, kan gerust naast het slechste werk van Live staan. Het hoeft daarbij geen lelijk hoedje aan te doen om niet op te vallen. Het enige wat ik een beetje vreemd vind, is dat er geen dolfijn in de tekst voorkomt, wat dat was vaak wel het geval bij het slechtste werk van Live.

Maar goed, we hebben met zijn allen Live overleefd, Razorlight zal ook wel lukken zeker?

In de tijd dat we nog franken hadden viel die van mij altijd serieus laat, en ook in euroland is dat nog altijd het geval. Het is zelfs zo ver gekomen dat ik van mijn schoonbroer die een notoir U2 fan is tips krijg van goeie, jonge muziekgroepen, die ik van haar noch pluim ken.

U2 fan en goeie, jonge muziekgroepen, moet ik nog meer zeggen?

Maar feit is dat fleet foxes het beste zijn wat uit Seattle is gekomen sinds de pringles chips, en dat er niet veel anders meer bij mij thuis gespeeld wordt.

Nu nog eens een iets heftiger groep uit Seattle, en we zijn er helemaal...