Op andere blogs gaat het er over dat televisie zo diep gezakt is dat ze zelf examens op de modeschool op tv tonen, onder het mom van cultuur. Gelukkig zal tegen 2007 die shit gedaan zijn, want tegen die tijd zal tv1 erotiek uitzenden. Eat this, canal+. Wieeeeeeeee!

Eerst en vooral wil ik me hier verontschuldigingen voor de uitlatingen in mijn vorige post. Het was ongepast, niet correct, en niet nodig om zo'n zaken neer te schrijven. Ik had geen inspiratie op dat moment, het was een serieus writer's block, en ik heb dat proberen te verbergen door te zeggen dat ik het druk, druk, druk had. Te druk. Maar iedereen die me een beetje kent weet sowieso dat ik geen fluit te doen heb, dus is het maar beter om hier en nu toe te geven dat simpelweg de inspiratie weg was. Maar na een barre tocht door de woestijn van het lege, witte scherm, is die terug! En hoe!

Het is me sinds kort duidelijk wat ik te kort kom. Een passie.

Al is het maar postzegels verzamelen, of reuze aardbeien kweken, een mens is niet volledig als hij geen passie heeft. Grant Taylor heeft een passie (shoppen in de makro), zelf Jezus, die trouwens gestorven is aan het kruis voor onze zonden, had passie (zie "passion of the Christ", een prachtige film, dat lijden, dat bloed, killbillsiaans!). Nu is het enkel nog een kwestie van te vinden wat mij eindeloos boeit. Wie weet is het wel geiten hoeden in Afrika (zal ik vanaf volgende week kunnen uittesten).

Voor de rest, het is bijna D-day qua Afrika reis, gisteren voor de laatste voorbereidingen in de Kaminsky samengekomen. Alwaar ik duchtig meegewerkt heb aan meer veiligheid, door op aanvraag als burgerwacht de veiligheid in het café en van het personeel te verzekeren voor twee gratis pinten. Ik deed dat eigenlijk wel graag, dus misschien maak ik er mijn passie van...

AAAAAAAAAAAAAAAAAA.

Ik heb hele dagen betere dingen te doen dan deze fantastische blog aan te vullen.

Oost west is nog altijd thuis best. En daar bedoel ik niet het principe van het vlaams 'mot eens op je vrouw' blok mee dat iedereen moet teruggestuurd worden van waar hij komt, maar dat het voor mij altijd fijn is om terug thuis te komen. Op je eigen wc kakken, 't is toch altijd iets aangenamer. Na een weekend in marginalenpark doorgebracht te hebben in Nederland, was het thuiskomen fijn.

Wat ik van het Heijderbos onthou?

1. Ik kan zeer goed bowlen, nog net iets beter dan deze pipo.
2. Anneleen slaagt er altijd in om de mooiste bowlingschoenen uit te kiezen.
3. Je nooit twee dagen achtereen robin's spaghetti mag eten, omdat dat niet goed voor de darmen is.
4. Er stomme spelletjes bestaan.

Over de verkiezingen gesproken, ik moet eerlijk zijn, en hier bekennen dat ik ondanks mijn groot respect voor Yves niet voor Yves heb gestemd. Ik moet het hier opbiechten, het moet me van de lever. Ik kon niet meer met die leugen leven. Ik was er misschien gewoonweg nog niet klaar voor. Een roeping komt pas wanneer de roeping komt. Je kan dat niet overhaasten. Volgende keer beter, Yves.

Op een andere blog een interessant vergelijking over Bush gezien:

if you ever go to the special olympics you will see a spirit that is absent from any other sporting activity you'll ever witness: unconditional love and reward.

even the slowest, most fumbiling child who finishes a race gets a hug. a loving embrace for participating in the event. a symbol and an action that says, you tried and thats all that matters.

you are loved.

the only institution that mimics this behavoir is the united states of america and it's relationship to the president of the united states, george bush, and the people and things that he supports.

they treat him like the retard that they know he is

the tard inside of us all.

and regardless of what his results are, the attitude that they take is

you know hes a fucking idjit, give him a break already

while looking at you like youre the asshole.

Dit is eigenlijk ook een eerste poging om een iets internationaler publiek aan te trekken, andere blogs doen dat ook, ik ben verplicht om te volgen. Dus from nu is iedere post voor the helft in het English.

Shit.

Nog maar eens een fantastische blog tegengekomen, completely out of my league. Die kleuren, dat palet, het visionaire gebruik van multimedia ter ondersteuning van het geheel (browse er zeker eens met internet explorer naartoe, met mozilla speelt de audio jammer genoeg niet af), dat internationaal gericht zijn, die uitspraken, en nog zoveel meer te ontdekken...

Bullshitting is mijn vak, televisie is mijn wereld.

17 dagen resten me er nog vooraleer ik het mano a mano zal opnemen tegen de gevaren van de Serengeti, de verschrikkingen van de Kilimanjaro en de beproevingen van Zanzibar. Enkel gewapend met mijn AK 47 en enkele clips munitie zal ik het opnemen tegen de leeuw, de koning van de vlakte, tegen de gestroomlijnde gazelle, de gestreepte zebra, tegen de getande krokodil en de blooswangende baviaan. Het wordt een rauwe, eerlijke strijd! Het weer in België is me goedgezind, en doet er alles aan om mij langzaam maar zeker gewoon te laten worden aan de brandende zon in equatoriaal Afrika.

Na twee maanden de deur van de plaatselijke apotheek platgelopen te hebben, heb ik eindelijk mijn door de dokter voorgeschreven pillen tegen de hoogteziekte te pakken gekregen. Wegens een of ander sicko in Brussel, die die pillen gebruikte om oude vrouwtjes mee te verdoven, werden die een tijdje niet meer in België verdeeld. Maar nu heb ik ze, mijn diamoxjes, pillen met in hooggebergte de waarde van ruwe diamanten.

Eigenlijk zijn het gewoon piespillen, waarvan je vooral naar het toilet moet, maar laat ons afspreken dat we het daar niet meer over zullen hebben. Akkoord?

Zoals in eerdere posts al te lezen was, heb ik zeer veel sympathie voor Yves Leterme, vooral omdat ik nu eindelijk aanvaard heb dat ik een tjeef ben. Mijn respect en waarde voor Yves is nog meer gegroeid, sinds ik gehoord heb dat 'm nog scherpzinning uit de hoek kan komen ook. Naar het schijnt heeft de sympathieke geitenhoeder uit het Ieperse gezegd, and I quote: "50% van de vlaams blok leden heeft een crimineel verleden, 50% van de vlaams blok leden heeft een criminele toekomst". Mooi, Yves, heel mooi.

Daarnaast is het vandaag opnieuw, voor de zoveelste maal de laatste tijd, een zwarte dag. Karel Biddeloo is immers niet meer.

Karel wie hoor ik je denken? Karel "De rode ridder" Biddeloo, that is. Karel "Johan chargeert zonder schrik voor eigen lijf en leden op het gepeupel en ranselt die honden uit elkaar met het platte van zijn zwaard" Biddeloo. Karel "De steen der wijzen" Biddeloo.

Wat een drukke dag...

Op zijn Quentin Tarantino's niet beginnen bij het begin, maar ergens in het midden of op het einde, of in het who cares, als er maar niet begonnen wordt bij het begin. Zonet mijn eerste dosis lariam (pillen preventief tegen de malaria) genomen. Ongewenste neveneffecten kunnen o.a. zijn: depressie, psychose, braken, diarree (net alsof Afrika je nog niet genoeg diarree geeft), bloederige dromen, stuipen (mmm, dat wil ik wel eens, denk ik), ... Voor mensen die graag alles uitpluizen tot op het bot, dit is een volledige lijst van alle mogelijke nevenwerkingen.

Nu, met diarree kan ik omgaan (remember ooit eens een vakantie in de hitte van death valley, waar ik het ferm te pakken had, vooral tot spijt van Jan die meewas). Stuipen wil ik wel eens (en kan trouwens verholpen via venkel), bloederige dromen heb ik sowieso al, braken moet lukken, psychose wil ik ook wel eens, maar er is één ding waar ik niet tegen kan. Depressie. Het hoge woord is er uit.

Om me daar tegen te wapenen heb ik gelukkig de volgende remedie tegen depressies en neuroses in de huisbibliotheek gevonden. "Geef me je hand", van Dr A.A.A. Terruwe, over bevestiging, sleutel van het menselijk geluk. De bron van depressie wordt in de eenzaamheid gelegd, dus voor Wouter en Steven die mee op reis gaan, mocht ik depressief worden tijdens de reis, ik reken op jullie om me er door te helpen. Als ik het toch blijf, weten jullie waar je de schuldigen moet zoeken. Voila, dat probleem is ook alweer opgelost.




Enkele van mijn favoriete passages uit het boekje zijn:

- Midden in het atoomtijdperk moeten we tot de ontstellende ontdekking komen, dat kweekreactoren en kernfusies alleen de dreigende ondergang van het mensdom, zoals deze nu uitdrukkelijk al gesteld wordt, niet reddend kunnen voorkomen.
- De Griekse (een apenland, trouwens) treurspeldichter Sophocles zegt: "er zijn veel vreeswekkende dingen, maar niets is meer vreeswekkend dan de mens". Zou men dit niet mogen verstaan als: "voor de onbevestigde mens is niets meer vreeswekkend dan de andere onbevestigde mens"? (het staat altijd chic om een oude Griek te quoten, zelfs al is het via een oude Nederlandse)
- Als eenmaal het geopend-zijn in de mens een gegeven is, dan moet hij dit ook kunnen beleven als zodanig; en daarom moet hij deze geopenheid behoeden.
- "Let it be - come and see" zingt de Beatle, en zou hij dit niet verstaan hebben?

En mijn all time favorite: "We weten allemaal wel wat schoenveters zijn, maar kennen wij schoenveters eigenlijk niet het allerbeste, als wij ze eens niet in onze schoenen hebben?"

Voor mensen die meer van deze auteur willen lezen, raad ik haar boek "Geloven zonder angst en vrees" aan. Een aanrader!

En voor de mensen waar ik mee fiets wil ik hier toch nog even opmerken dat één van de nevenwerkingen van lariam spierkrampen zijn. Als ik dus niet meekan, waar ik normaal gezwind zou meegegaan zijn, of meer nog, gesprongen zijn, het ligt tot 22/8 aan de lariam (want zo lang moet ik die suckers pakken).

Over fietsen gesproken, de dag is quasi begonnen met een fietstocht. Doorheen verborgen hoekjes van het wondermooie vlaamsbrabantse landschap. Doorheen het verdorven Tienen (waar je drank op het terras van 'De pub' gebracht wordt onder bewaking van Rocky, de lokale keffer). Maar vooral doorheen het wondermooie Hoegaarden. Want wat heeft er daar in het Hoegaardse veld ons pad gekruist? Een versteend woud! Jawel! Bomen van ik 'k weet niet hoe oud, niet tot stof en as wedergekeerd, maar tot steen en nog eens steen. Blootgelegd tijdens de graafwerken voor de TGV. Een mooi staaltje van hoe moderne techniek toch hand in hand kunnen gaan met verantwoorde ecologie en zin voor geschiedenis!

Na enig opzoekingswerk vind ik het volgende terug:

De geosite is in eerste instantie bedoeld voor de ontvangst van groepen onder begeleiding van een van de 15 opgeleide gidsen. Via een trapconstructie daalt de bezoeker in de geosite af door miljoenen jaren geschiedenis van de bodem en de geologische lagen. Onder aan de trapconstructie zijn nu dus zeven versteende boomstronken vrijgegraven die zowat 55 miljoen jaar oud zijn. Die boomstronken bevinden zich nog op hun oorspronkelijke vindplaats.

54,9 miljoen jaar oud, om precies te zijn, zeggen ze ergens nog. En in een brochure van de NMBS slechts één schamele foto van het magistrale versteende bos van Hoegaarden op het net kunnen terugvinden (terwijl er zoveel filth op het net staat). Waar gaat de wereld toch naartoe? Om het met mevrouw Terruwe te zeggen: "We weten allemaal wel wat schoenveters zijn, maar kennen wij schoenveters eigenlijk niet het allerbeste, als wij ze eens niet in onze schoenen hebben?"


Versteend bos van Hoegaarden

Een foto van een bbq van een tijdje geleden.

Het verhaal waarom het zo lang geduurd heeft is het volgende: de foto is getrokken met zo'n oud fototoestel, je weet wel, met een fillem er in. Dan moest dat filmpje naar een winkel gebracht worden, die het op zijn beurt naar een of ander foto labo stuurde, waar de foto's ontwikkeld werden. Daarna werden die terug naar de winkel gestuurd, waar ze opgehaald werden. Vervolgens werden die ingescand, en voila, hier zie je het resultaat.


Everybody smooth, everybody cool

Zonet uit goede bron vernomen dat er al één
geboren is bij Lore. Keap up the good work!

Ter voorbereiding van de reis naar Nederland is het misschien handig om wat te oefenen in de lokale gebruiken. Just in case, want het zou wel eens kunnen dat je in zo'n Nederlands Centre Parcs verplicht moet rondrijden met een caravan...

Voor de rest, gisteren zelf mijn haar geknipt, en reuze tevreden van het resultaat.

Haika muit. Haika muit gigantisch. Per dag verliest hij zo'n twee kilo vacht. Het is tijd dat dat eens nuttig gebruikt wordt.

Ik wou Dilbert een bezoekje brengen, maar ik mistikte.

Ai. Ai. Ai.

Het gaat de slecht kant op met de wereld. Iedereen, ook klein pierke, en een hond met een hoedje, denkt dat zijn leven interessant genoeg om vatbaar voor publicatie te zijn. Met als triest hoogtepunt in trieste, intrieste levens deze blog.

Niet alleen getuigt de auteur van een absoluut verdorven en slechte smaak (je weet wel, 4 dagen je tanden niet gepoetst en tijdens die vier dagen als voorlwaardige maaltijd enkel derby pils uit blik gedronken, kortom, naar een festival geweest), maar hij refereert ook nog eens naar de foute blogs. Wat een loser is me dat?

Maar wat ik me nu wel afvraag, zou hij echt helderziende zijn? En die Vanderhaeghe, wat zou dat voor iemand zijn? Die ziet er wel betrouwbaar uit, in tegenstelling tot die zichzelf de hemel in prijzende sossijs...

Naast het feit dat zowat iedereen in de ban van blogs lijkt te zijn, ben ikzelf begeesterd door een hevige Afrika koorts. Zoals het een ware Afrikaan betaamt zit ik met diarree, en heb ik een voor mijn doen mooi diepbruin kleurtje. Dit ter voorbereiding om in de voetsporen van Marc Sleen te treden, die naast koning Leopold II toch nog altijd de Belg is die Afrika hoog in zijn hart draagt. Naast het feit dat hij zijn volk wafels heeft leren bakken, heeft hij tevens zijn volk de geneugtes van de safari leren kennen.

De drang om een exemplaar van de big five in de Serengeti te schieten en om als bwana kitoko de Kilimanjaro te temmen wordt langzaam maar zeker onhoudbaar. Die twee dingen zullen misschien met de hulp van deze mannen gebeuren...

Binnenkort begin ik ook met lariam te slikken, waardoor ik nog paranoïder dan anders zal worden. En psychotisch! Allrighty!

Lore en PJ in betere dagen

Lore wou graag eens een foto van haar vrijgezellen zien, et voila, ze wordt op haar wenken bediend. Dit is nu het soort service waardoor de mensen in dichte drommen naar mijn weblog komen, en niet naar die van deze loser.

Herman 'Haika' Vermeulen

Het kon niet zijn dat Haika nog niet op het net aanwezig was. Eerst dacht ik aan een eigen blog voor de woef, maar toen ik er even dieper over nadacht besefte ik dat Haika door zijn drukke bezigheden (graven in de lochting, piesen tegen alles wat hij ziet, de godganse dag kwispelen, en muiten) simpelweg geen tijd heeft voor een eigen blog. En hij is er de hond niet naar om met een ghostwriter te werken (zoals op sommige blogs blijkt gebeuren), neenee, hij heeft nog principes en waarden.

Ik kom uit de kast: ik ben een tjeef, in het diepst van mijn gedachten. Na de eerste stemtest zag het er al zo uit, na de tweede test dacht ik dat ik mijn Fatum, Ooooo Fatum, kon ontlopen. Hoe dwaas en overmoedig van mij! De derde stemtest loog er immers niet om, en plaatste me met de voetjes terug in de realiteit. Absoluut een tjeef, toen de stemtest voor de derde maal kraaide, en in totaal ook een tjeef. Ik ben 240 tjeef, 200 blauw en groen, en 170 spa, zeggen ze bij de VRT. Naast Yves Leterme is dit mijn favoriete CD&V'er. Vlot, sociaal, sportief, geëngageerd, én daaraan gekoppeld waarden en principes. Wat wil een mens nog meer?

Nu, van de VRT moet je gelukkig niet te veel geloven, en ik ben goedgeplaatst om het te zeggen.

Sinds vandaag kan ik ook opnieuw deftig naar televisie kijken, via DVB. Even een set top box ontleend op mijn werk, om te kijken of ik ontvangst heb, en wanneer ik de antenne op mijn zolder plaats, heb ik ontvangst. Wat een mens met waarden en principes allemaal niet moet doen om wat sport te kunnen zien...