Eerst en vooral wil ik me hier verontschuldigingen voor de uitlatingen in mijn vorige post. Het was ongepast, niet correct, en niet nodig om zo'n zaken neer te schrijven. Ik had geen inspiratie op dat moment, het was een serieus writer's block, en ik heb dat proberen te verbergen door te zeggen dat ik het druk, druk, druk had. Te druk. Maar iedereen die me een beetje kent weet sowieso dat ik geen fluit te doen heb, dus is het maar beter om hier en nu toe te geven dat simpelweg de inspiratie weg was. Maar na een barre tocht door de woestijn van het lege, witte scherm, is die terug! En hoe!

Het is me sinds kort duidelijk wat ik te kort kom. Een passie.

Al is het maar postzegels verzamelen, of reuze aardbeien kweken, een mens is niet volledig als hij geen passie heeft. Grant Taylor heeft een passie (shoppen in de makro), zelf Jezus, die trouwens gestorven is aan het kruis voor onze zonden, had passie (zie "passion of the Christ", een prachtige film, dat lijden, dat bloed, killbillsiaans!). Nu is het enkel nog een kwestie van te vinden wat mij eindeloos boeit. Wie weet is het wel geiten hoeden in Afrika (zal ik vanaf volgende week kunnen uittesten).

Voor de rest, het is bijna D-day qua Afrika reis, gisteren voor de laatste voorbereidingen in de Kaminsky samengekomen. Alwaar ik duchtig meegewerkt heb aan meer veiligheid, door op aanvraag als burgerwacht de veiligheid in het café en van het personeel te verzekeren voor twee gratis pinten. Ik deed dat eigenlijk wel graag, dus misschien maak ik er mijn passie van...