17 dagen resten me er nog vooraleer ik het mano a mano zal opnemen tegen de gevaren van de Serengeti, de verschrikkingen van de Kilimanjaro en de beproevingen van Zanzibar. Enkel gewapend met mijn AK 47 en enkele clips munitie zal ik het opnemen tegen de leeuw, de koning van de vlakte, tegen de gestroomlijnde gazelle, de gestreepte zebra, tegen de getande krokodil en de blooswangende baviaan. Het wordt een rauwe, eerlijke strijd! Het weer in België is me goedgezind, en doet er alles aan om mij langzaam maar zeker gewoon te laten worden aan de brandende zon in equatoriaal Afrika.

Na twee maanden de deur van de plaatselijke apotheek platgelopen te hebben, heb ik eindelijk mijn door de dokter voorgeschreven pillen tegen de hoogteziekte te pakken gekregen. Wegens een of ander sicko in Brussel, die die pillen gebruikte om oude vrouwtjes mee te verdoven, werden die een tijdje niet meer in België verdeeld. Maar nu heb ik ze, mijn diamoxjes, pillen met in hooggebergte de waarde van ruwe diamanten.

Eigenlijk zijn het gewoon piespillen, waarvan je vooral naar het toilet moet, maar laat ons afspreken dat we het daar niet meer over zullen hebben. Akkoord?