Ping, zei mijn koersfiets. Wanneer een microgolf dat doet, is 't eten gereed, en is dat goed. Dat is daarom niet direct zo wanneer je fiets dat doet. Integendeel.

Want, zo heb ik van 't weekend geleerd, een fiets zegt onder andere ping wanneer de bout in je zadelpen doormidden breekt. Waardoor je zadel en je fiets geen unie meer zijn, maar eerder een confederatie van losse onderdelen. Waardoor je, zeker wanneer je net zonder handen aan het fietsen bent, sneller dan dat je kunt stoppen met fietsen achteruit vliegt, met je gat eerst op je achterwiel, je voeten nog in je klikpedalen, en vervolgens beland je alras pardoes met je gat op de macadam.

Wat dan weer als gevolg heeft dat je gat er een tijdje later als een dalmatier uitziet, overwegend wit met donkere plekken. Vrolijk bij een hond, iets minder op je achterste. En je kan enkel nog rechtstaand verder fietsen, met twee gekneusde polsen en een gat in je broek.

Nee, nee, het is niet goed als je fiets ping zegt.