Ik ben al een tijdje op zoek naar een handige manier om via het net muziek te kunnen downloaden, en wat meer is, ik wil er zelfs voor betalen. Maar de grote keuze die je in de topdagen van napster, kazaa en aanverwanten had, die ben ik nog nergens tegengekomen. Laat staan het handige zoeken, of de obscure versies van een obscuur nummer.

De meest triestige muzieksite was dit onding, waar ze me vijftig nummers gratis en voor niks aanboden als proef, en waar ik na twintig nummers het proefabonnement voor bekeken hield, omdat ze behalve The Exploited niks, maar dan ook niks in hun winkel hadden dat de moeite waard was. Dus zit ik hier nu de hele tijd mee te zingen met deuntjes als daar zijn Sick bastard en Police shit, puur jeugdsentiment. Voor de rest zetten ze daar nummers van de fucking kinks (wanneer zijn die ook alweer gestopt, was dat niet 1876?) op hun homepage. Dat zegt genoeg.

Dan dacht ik dat itunes wel wat beter zou zijn, maar die pipo's hebben bijlange na niet alles, en wat erger is, hun muziekjes komen op je pc terecht in een beveiligd mp4 formaat, en het is een pest om daar mp3's van te maken die je overal kan afspelen. Dus zal ik ook itunes maar dag zeggen.

Dit alles heeft als gevolg dat dit mijn goede voornemen voor 2005 is: een goeie muziek download site vinden...

Een van de lastige dingen van iets in de media te doen, is dat iedereen je op straat aanklampt, en dat iedereen denkt dat hij over je doen en laten mag oordelen. Ongetwijfeld hét lastigste aan iets in de IT te doen, is dat iedereen van je familie en vrienden je op feesten aanklampt om hun pc problemen op te lossen. Nog een geluk bij een ongeluk dat ik eigenlijk geen vrienden heb...

Om misverstanden, familievetes en ruzie tussen vrienden te vermijden publiceer ik bij deze mijn prijslijst om een aantal zaken op te lossen.

1. extra hardware in de pc installeren: een tatoeage laten plaatsen
   
2. netwerk installeren of problemen oplossen: mijn fiets kuisen
3. porno pop ups verwijderen: op 6 januari van deur tot deur driekoningen zingen, en de opbrengst schenken aan een goed doel
4. spyware verwijderen: naar een james bond film kijken
   

Ziezo, hopelijk kunnen we in 2005 even goede vrienden blijven.

Tot nu toe heeft iedereen toch een beetje schamper naar wat er daar in Oekraine gebeurt gekeken. Tot voor kort waren dat daar commies, en kun je het hen kwalijk pakken dat er al eens een verkiezing "geregeld" wordt, of dat er al eens iemand met dioxine vergiftigd wordt. De aard van het beestje. Maar dat dat hier, in het vrije en vrijgevochten België ook zou kunnen gebeuren, daar zijn al direct veel minder mensen van op de hoogte. Naast die kippen een tijdje geleden, wordt er nu ook met onze verkiezingen gesjoemeld.

Want geef toe, die verkiezing van het mooiste Nederlandse woord op radio1 was een lachtertje. Meer nog, een aanfluiting van democratische waarden en goede smaak. Dit is hét bewijs dat we ook hier Oekraiaanse toestanden hebben, iedereen die mij een beetje kent weet toch al lang dat tetten het mooiste Nederlandse woord is, was en altijd zal blijven!

Soms heb ik al eens een slecht woord over Polen gezegd, maar dat komt omdat dat land zo dicht bij Duitsland ligt. Niet alles wat uit het oosten komt is slecht, meer nog, ik durf zelfs te stellen dat de Polen eigenlijk nog niet zo onverstandig zijn.

De EU wilde in het korte software patenten invoeren, bah, software patenten. En wie was er moedig genoeg om daar tegen in te gaan? Jawel, de Polen. Waarvoor dank!

Wanneer ik aan de jaren tachtig denk, of aan het vlaams blok, dan ben ik zo verveeld. Omwille van de leeghoofdigheid, saaiheid, verkwisting van tijd en gedachten, en zo kun je nog een tijdje bezig blijven.

En wanneer ik verveeld ben, dan speel ik graag spelletjes.

Een gemiste kans, dat is wel het minste dat je kan zeggen. Een tijdje geleden had ik mijn stoute schoenen aangetrokken, en had ik gesolliciteerd voor de job van kritische journalist bij de VRT.

Maar blijkbaar vindt de VRT het niet opportuun om in deze barre, door oorlog en winter geteisterde tijden van mijn kritische doch wetenschappelijk onderlegde geest gebruik te maken. Echt wel een gemiste kans, en we weten allemaal wat er van gemiste kansen gezegd wordt. Of toch de voetballiefhebbers onder ons. Die moeten het weten.

Nu, niet getreurd, hetzelfde is mijn nonkel ooit overkomen. Mijn nonkel, de beroemde en beruchte kraanman, meester van de Hitachi 565, de jaguar onder de kranen. Hij had gesolliciteerd om met de Takumi X-R761 te werken, de rolls royce onder de kranen, maar het bedrijf vond het niet nodig om van zijn diensten gebruik te maken. Ik wil maar zeggen, drie maanden later ging dat ooit zo florerend bouwbedrijf op de fles.

En dan dacht ik dat er lessen werden getrokken uit het verleden...

O wee, o wee, o wee. In mijn jeugdig enthousiasme ben ik weer maar eens te ver gegaan. Nadat ik tien jaar geweigerd heb om te lopen, ben ik sinds kort redelijk obsessief beginnen joggen. En dat begint, raar maar waar, beter te gaan, zelfs in die zin dat ik er op het einde van mijn odysseesse looptocht wel eens een spurtje durf uitpersen. Waarom zouden sinaasappels daar een alleenrecht op hebben, op dat persen, vertel me dat eens!

In dat opgewekte, blije enthousiasme, speels en kwiek als een jonge Herman, was het echter wachten totdat het noodlot toesloeg. Op vijf meter van mijn voordeur, bijlange na nog niet op het einde van mijn onmetelijke krachten, schoot er een pijnscheut door mijn rechterkuit, en ben ik al mankend binnen moeten strompelen, in plaats van de triomfelijke intredes die me anders te beurt vallen, veel gelijkend op wat prinses Mathilde en prins Filip op hun blijde intredes in het voorjaar van 2001 mochten meemaken in alle provincie hoofdsteden.

Zal ik het dan nooit leren?

Ik heb altijd al een vermoeden gehad, maar sinds dit weekend staat het onomstotelijk vast.

Ik kom uit de kast, ik kan het niet meer verborgen houden voor de wereld, ik ben lesbisch. Ik vind vrouwen al mijn hele leven sexy, en ik zie dit feit dan ook als het ultieme bewijs van het bestaan van God, en dan nog wel van een God met een ironisch gevoel voor humor. Want waarom zou die God me anders zo'n tempel van een mannenlichaam schenken, zo'n ode aan pure kracht, zo'n feest van technisch vernuft? Om me dan lesbisch te laten zijn...

Als lesbische vrouw heb je het sowieso al niet gemakkelijk, laat staan dat je nog eens gevangen in een mannenlichaam zit. Tot vrijdag dacht ik dat er geen God was, behalve dan die in het diepst van je gedachten, maar zo zie je maar weer, je bent nooit te oud om te leren. Hoe ik trouwens opeens zo zeker weet dat ik lesbisch ben? Vrijdag heb ik laat op de avond nog wat staan hipshaken met twee knappe lesbische juffrouwen, en ik moet zeggen dat dat naar meer smaakte. Dus zal ik wel lesbisch zijn.

Om zeker te zijn over mijn seksuele geaardheid, heb ik nog even raad gevraagd aan een kenner ter zake, en volgens hem was er maar één probleem. Ik vind die Yasmine maar niks, en ik vind haar so called muziek nog minder...

Wat zou een reisje naar Nederland zijn zonder foto's? Dat is toch een beetje zoals een kroeg zonder bier, snert zonder erwten, of een Hazes zonder André. Vandaar dat ik weer maar eens mijn menselijkheid én mijn menslievendheid toon, en je laat meegenieten van de sfeerfoto's die in het Groningse zijn getrokken. Kransen noch bloemen zijn nodig.



Mocht je je afvragen wat dat precies is, daar in de achtergrond, wel dat is de Febo, een muur vol vuiligheid. Alle vormen van vleeskroketten zijn er beschikbaar, dag en nacht. Wie zei ook al weer dat die Hollanders niet weten wat lekker is?

Na al dat lekker eten was het dringend tijd om creatief te zijn met de camera, en dit is wat er dan gebeurt. Fasten your seatbelts, zoals die goeie oude volvo 240 altijd zei, begeleid door het irritant geknipper van een rood lichtje. Maar veilig was het wel.


schoon


heel schoon


heel, heel, heel schoon


De kaartjes waren op...

Zoals al in mijn vorige post te lezen viel, denk ik na over mijn toekomst, en wanneer ik dat dan doe, vliegen de goede voornemens me nogal eens om de oren. Niet dat je er een boodschap aan hebt, maar dit zijn de goede voornemens voor 2005:

1. de Ronde van Vlaanderen rijden
   
2. een kwarttriatlon uitzwemmen, uitfietsen, uitlopen
   
3. uit een vliegtuig springen
   
4. met een zweefvliegtuig op schok
   

Qua goede voornemens kan dat tellen, en als er punten moeten gezogen worden, er kan nogal eens een punt aan gezogen worden. Puntje drie gebeurt trouwens niet zonder parachute, voor de mensen die dachten dat ik mijn leven moe was. Of dat ik de druk van deze blog niet meer aankon. Tot spijt voor wie 't benijdt, ik ga door, ook in 2005! Hasta la victoria siempre!

Omdat denken over de toekomst belangrijk is, heb ik even over de toekomst nagedacht. Het moeten niet altijd triviale en nutteloze zaken zijn waar ik mee bezig ben.

Als ik aan mijn toekomst denk, denk ik op korte tot middellange termijn aan oudejaar, of in de volksmond ook wel oud en nieuw genoemd. En zeg nu zelf, wat kan er oud en nieuw beter symboliseren dan een foto van een oude en een nieuwe skwasjraket?


Oud? Nieuw? Wie zal het zeggen?

Met het oude exemplaar (links op de foto) heb ik vele malen de vloer aangeveegd met mijn tegenstander, nadat ik ze alle hoeken van het skwajskot had laten zien. Mijn goeie voornemen voor 2005 is om hetzelfde te doen met het nieuwe exemplaar (rechts op de foto).

En wat zijn uw goede voornemens?

Sinds dinsdag zit ik met een serieuze financiële put. Ik had drie bussen gecharterd om Japans te eten, en naar een Japanse fillem te gaan, maar ik heb daar moederziel alleen staan wachten tot zeven uur, en in de Teriyaka Tepanyaki mocht ik ook alleen eten.

Een Japans restaurant afhuren, het is geen lachtertje. Want die sushi, die mag je wegkieperen, recht de vuilbak in de volgende morgen. De Kinepolis doet je ook de volle pot betalen voor het afhuren van een zaal, of er nu één man of 300 inzitten, en Aelbrecht World Travel, het busbedrijf, was ook niet te vermurwen om een procentje van zijn prijs af te doen, omdat de chauffeurs hun bus niet moesten kuisen. Organiseer nooit iets met dat bedrijf, je stokkeert toch ook geen rode kool of worst bij mij thuis. Dit alles heeft als gevolg dat Asian Adventures N.V. op de fles is. Bedankt, beste lezers! Ik had wat meer steun en toewijding verwacht!

Maar ik blijf niet bij de pakken zitten. Morgen ga ik de internationale toer op, op naar beter, nieuwer en ander! Ik zal sjezen langs exotische oorden zoals Lelystad, Heerenveen en Emmeloord! Wiiiiieeeeeeee!

Visionair of voyeur, wat maakt het uit, als er maar iets te zien valt.

Want hier of hier is het gene vette, er staan daar meer leugens dan wat anders!

Beat it!

Het moet hier niet allemaal even serieus zijn, er mag ook wel eens reclame gemaakt worden!

Visionair als ik ben voorzie ik dat in 2005 volop de kaart van thema avonden getrokken zal worden. En dus heb ik het bedrijfje 'Asian Adventures N.V.' opgericht, om thema avonden mee te organiseren, en ook wel een beetje om mijn blog in de zoekrobotten terug te vinden in resultaten die voor het overige bevolkt worden door porno sites. Fuck, een man moet ambitie hebben in het leven.

Nu, wat is het concept bij 'Asian Adventures N.V.'? Eenvoudig, maar geniaal. Eerst gaan eten, dan naar de cinema. En het moeten Aziatische films zijn, want die mannen weten nog tenminste wat fout is, en wat overdrijven is. Als er een Chinese film te zien is, wordt er vooraf Chinees gegeten, voor een Koreaanse Koreaans, en voor een Japanse, je raadt het al, want mijn lezers zijn nu ook weer niet zó dom, Japans. Of sushi.

Die film, dat kan 'Old boy', zijn, en dan eet je Koreaans, dat kan 'Shi mian mai fu' zijn, en dan eet je Chinees, maar het kunnen ook suggesties van de deelnemers zijn. Voor wie er zin in heeft gekregen (en wees eerlijk, wie niet?), iedere woensdag is het verzamelen geblazen op het Ladeuze plein, want daar staat de bus om half zeven te wachten. Breng je eetlust mee, je goed humeur, en je zin voor avontuur. Want je weet nooit wat je te zien zal krijgen!

Nobody moves, nobody gets hurt!

Dit om maar te zeggen dat ik van 't weekend vreemde culturen en achtenswaardige gebruiken zal opzoeken! Nee, ik ga niet naar Limburg, en nee, ik ga niet naar het verre West-Vlaanderen. Ik zal tegen iedereen vechten. Een leger van zeven landen kan me niet tegenhouden. Ik ga naar Nederland! Heen en terug!

Het is koud. Het is winter. Het is donker.

Perfect weer voor een barbeque, en dat is dan ook wat ik zaterdag avond gedaan heb. Mijn superdeluxe toestel van onder de mottenballen gehaald, de vlam in de pan gejaagd, en mensen uitgenodigd. Niet iedereen was happig (fijne woordhumor, je vindt het hier in alle maten in gewichten), maar de afwezigen hadden zoals altijd geen overschot van gelijk.

De brochettes, de scampi's, de worsten, de ribbetjes, dat ging allemaal vlot. De patatten in zilverpapier lukten aardig, en wijn is zoals empirisch getest ook des winters als het regent lekker. In de eenentwintigste eeuw kun je het hele jaar rond verse zomerse groenten kopen, wat fijn is, zeker bij een barbeque. Je kan moeilijk rode kool en appelmoes serveren. Waar moderne tijden allemaal goed voor zijn. Vroeger was het niet zo goed, bijvoorbeeld in de jaren tachtig. En als je binnen zit, of rond de barbeque staat, valt die koude buiten goed mee.

Retrospectievelijk gezien waren er maar enkele minpuntjes aan een winterse barbeque. Ik had geen licht buiten, dus ik zag geen knijt wat er op mijn rooster aan het gebeuren was, ik zag niet of iets goed aan het bakken was, of het te goed aan het bakken was, of het klaar was en bijgevolg moet je constant je vuur in de gaten houden. En kip, als dat niet gemarineerd is, doe je daar ook op de barbeque best kruiden op. Wat ik pas achteraf besefte.

Dat zijn hier nogal lessen voor de eenentwintigste eeuw! Beweer nu nog eens dat ik niet met mijn tijd meega!

Als je deze blog aandachtig leest, kan je er niet naastkijken. Ik, ik ben een man van de wereld, én de wereld, die is van iedereen. Meer nog, ik ben een vriendelijk man van de wereld die van iedereen is, niet te beroerd om de wijze levenslessen die ik met scha en schande leer aan iedereen en het gepeupel door te geven. Kosteloos.

Vandaag wil ik het hebben over iets wat ik niet zelf met scha en schande heb geleerd, maar wat mijn goede vriend kapitein Haddock met bijna fatale afloop voor Bobbie in Tibet heeft geleerd.

Kuifje en kapitein Haddock zijn samen met een gids een berg aan het beklimmen, en kapitein Haddock heeft zijn fles whisky meegenomen. De kapitein drinkt net zoals ik zelf graag een glas whisky, zeker als hij een berg aan beklimmen is, en zeker als Bianca Castafiore in de buurt is. Op een bepaald moment blijkt dat de fles in zijn rugzak gebroken is, zonder dat hij er erg in heeft, en de whisky drupt er langzaam uit.

Bobbie heeft dorst, drinkt er van, tegen de wil van zijn goede ik, die maar al te goed weet dat whisky dieren verlaagt tot het niveau van de mensen, blijft er van drinken en begint te waggelen. Hij struikelt, en valt naar beneden. De dieperik in. Waar Kuifje hem op het nippertje weet te redden.

Wat is nu de wijze les die we hier kunnen uit trekken? Er zijn er meerdere.

1. Hou je huisdier weg van de flessen whisky.
2. Als je whisky drinkt, beleef je nog eens iets.
3. Als je op reis gaat, koop dan whisky in plastieken flessen.

En dat derde, dat is nu net wat ik doe. Voila.


plastiek is opnieuw in!

Als trouwe, wat zeg ik, hondstrouwe fan van het koningshuis (ik volg al van kindsbeen af de lotgevallen en vrolijke fratsen van eerst Koning Boudewijn en vervolgens Koning Albert op de muntstukken) kan ik niet meer zwijgen. Ik moet Prins Filip, die als het wat meezit, ook ooit onze munten zal sieren, een hart onder de riem steken. Vandaar deze open brief.

Beste Filip,

Ik vind het van een extreem, diepmenselijk inzicht getuigen dat je nu al door hebt dat dat Vlaams Blok/Belang het niet goed voorheeft met België, en bijgevolg ook niet met het Belgische koningshuis. En ik vind het dan ook meer dan moedig dat je je als een menselijke barrière opwerpt tegen dat in maatpak gehesen gespuis. Alle beetjes helpen, beste Filip, en vrienden van mijn vijanden zijn ook mijn vijanden.

Laat die Filip Dewinter je ook niks wijsmaken, Filip, het Vlaams Belang zal wanneer België ooit zou gesplitst worden bij de start van de republiek Vlaanderen het Belgisch koningshuis niet met de andere inboedel mee overnemen. Neenee, beste Filip, die Saksen Coburgs Gotha's, dat zouden vogels voor de kat zijn. Dus je doet het niet alleen voor België, maar ook voor jezelf! Weet wat er op het spel staat!

Proficiat voor de moed, en het inzicht!

Stielo