zaterdag, januari 08, 2005

Halt, stop de persen, de world press photo van het jaar 2005 is gekend!


world press photo class!

Een goede tweede in die competitie is een prent van de reden waarom mensen de laatste tijd meer en meer bang langs de kant van de stoep gaan staan wanneer ik hen passeer. Vol ontzag en verwondering. En vragen of het niet stoort dat ze ook gebruik maken van de openbare weg.



Jep, er staat een soortement boksbal in mijn living, en die krijgt de laatste tijd rake klappen te verwerken. Een combinatie van een linkse, gevolgd door een rechtse hoek en een uppercut is in de maand janauri vaak te spotten bij mij thuis. En als je liever niet wil dat ik je het eens van dichtbij toon hoe die combinatie precies in zijn werk gaat, zou ik maar beleefd zijn wanneer je mij nog eens tegenkomt. Er is nog niemand doodgegaan van met twee woorden te spreken, en mijnheer bevat maar twee lettergrepen, dus dat moet ook nog lukken.

En het stopt maar niet, het goede nieuws. Dit is één van de redenen dat ik het in de maand januari kan opbrengen om te gaan lopen, door de wind, door de regen, dwars door alles heen. Want als ik met de conditie die ik nu heb aan zo'n berg zou beginnen, vrees ik dat ik na 100 meter de remmen zou moeten dichttrekken, en de fiets over de haag gooien. Maar dat zal dus niet, want binnenkort (zegge en schrijve einde mei) ben ik in topvorm, in het hoofd, én in de benen!

Als ik tenminste niet langs alle kanten gesaboteerd wordt, door achterbakse sujetten en slinkse verkopers. Die mijn gezondheid en mental proberen te breken, door onder andere mij via fysieke weg te proberen te intimideren. Op het gevaar af om met mijn leed een nieuwe drie maal nul vijf maal nul twaalf twaalf actie te beginnen, hier komen het afschuwelijke beeld van wat er in een skwasjkotje is gebeurd, mij toegedaan door krapuul met de initialen B.B., moedwillig en ongegeneerd. Als mensen dat zien, zou het me niet verwonderen dat de miljarden euro's binnenkort ook op mijn rekening binnenstromen, en dat de Belgische afdeling van artsen zonder grenzen op een goede morgen op mijn stoep zou staan om de ergste nood te lenigen.


Eindelijk wat bloot op mijn blog!

Terwijl de mannen en vrouwen van artsen zonder grenzen toch veel beter werk in Afrika kunnen verrichten, tenminste als deze pipo daar niet alles kapot gaan maken. Als je die link volgt met een deftige browser, gaat dat niet zo goed gaan, want mijnheer desertfrox durft zijn slashes en backslashes wel nog eens doorheen te halen in zijn url's.

Maar voor de rest is het een fijne kerel, waar dit een stille getuige van is. Al gaan die reclame jongens toch wel ver om hun champagne te slijten. Maar eindelijk eens een link naar sex met beesten op mijn blog! Hoera!

Geen opmerkingen: