Wie durft er nog zeggen dat er in Leuven niks gebeurt, en niks te beleven valt? Sinds vrijdag zijn we hier in het bezit van een sportplaza, wat een afkorting en een gemakkerlijker te bekken benaming is voor een hypermodern, multifunctioneel en oprecht complex. Ter grotere eer van mezelf, want ik moet een kwarttriathlon afwerken dit jaar, en u, ja u, ben ik het met een arendsoog gaan uittesten, en dit is mijn waargebeurd verhaal.

Wanneer je er naartoe stapt, is de sportplaza, de Leuvense versie van Nou Camp en qua grootte orde schril afstekend tegen de afmetingen van de Leuvense leider, echt wel een indrukwekkend gebouw. Eenmaal binnen is het nog altijd indrukwekkend, en als je de prijzen hoort om te zwemmen, hap je naar lucht, die door de mentale klap uit je longen geperst werd, en ben je nog des te meer onder de indruk. Om in het normale zwembad te zwemmen, mag je het bruto nationaal product van Gambia, drie euro's, op tafel gooien, om in het subtropisch paradijs te zwemmen zelfs vier. Omdat er maandag een zwemclub het spel, qua naast zijn schoenen lopen en megalomanisch zijn enkel geëvenaard door Grant "de olifant" Taylor, heeft afgehuurd, mochten we enkel in het subtropisch zwembad, mét Turks stoombad werd ons verzekerd aan de kassa. Om binnen te mogen in het zwembad, kreeg je een extreem hippe magneetkaart, alleen jammer dat je die niet kon gebruiken, want het systeem werkte nog niet. Je kon gewoon doorstappen, dus dat vond ik al goed geregeld.

De kleedhokjes zijn ruim, voorzien van alle modern comfort en gemak, kortom, mij hoorde je nog altijd niet klagen. Omdat modern sinds de jaren tachtig nog nooit zo in is geweest, hebben de sportplaza'ers (zouden dat trouwens dezelfde mannen zijn als achter Plaza, de hitmachine met hits als o o en yo yo uit de jaren tachtig, in een plaats hier ver vandaan, ...) er niks beters op gevonden dan een ultramoderm kleerkastjessysteem in hun zwembad in te bouwen. Je zal er maar op bezoek gaan als mongooltje, of als oma met een beginnende hersenziekte. Je moet eerst op een computerscherm de computer een kastje laten kiezen, dat nummer onthouden, en vervolgens een vierletterige code kiezen, die je dan ook moet onthouden. En je mag als code niet 4 maal hetzelfde getal gebruiken. Ik vrees een beetje dat veel kindjes en oudjes hun kleren nooit meer zullen terugzien, en de tocht huiswaarts vaker dan hun lief is nat en in hun badkostuum zullen mogen aanvangen.

Maar dan kwam het fijne moment, en mochten we het subtropische paradijs in het Leuvense betreden. Speels als een jonge hond, en vol verwachtingen als een Oostblokker die voor de eerste keer in de makro gaat winkelen stormden we binnen. We zagen een kinderzwembadje, met een gesloten glijbaan, maar onvervaard gingen verder, tot waar we twee broebelbaden en een peuterzwembadje zagen. We keerden terug, maar dat bleek het dan te zijn. Voor de zekerheid vroegen we aan een redder waar het echte zwembad was waar we vier euro's voor betaald hadden, maar dat bleek hett kinderzwembadje (met een amateuristische stroomversnelling) te zijn. Op naar de broebelbaden, waar we dan maar voor anderhalf uur zijn blijven inzitten.

En waar bleek dat het zwembad toch zijn uiterst royale inkomprijs meer dan waard was, want al snel werden we vervoegd door twee schoon madammen, die ook serieus in het zak waren gezet. En die ook vaak in de Kaminsky bleken te komen. Griet en Eva, hierbij wil ik jullie uit mijn naam danken voor het redden van de prijs/kwaliteitsverhouding van het Vlaams Brabantse subtropische zwemparadijs. Want wees nu eens eerlijk, hoeveel dingen kun je opsommen die leuker zijn dan met twee knappe juffrouwen die je van haar noch pluim kent in een broebelbad zitten, wetende dat het twee sympathieke en sociale juffrouwen zijn?

In het broebelbad werd al vlug het vermetel plan opgevat om de ons beloofde Turkse stoombaden uit te testen, maar die bleken nog in aanbouw te zijn. Het bleek ook dat het subtropische paradijs nog niet subtropisch was, en dat het water in het kinderzwembadje redelijk koud was. Twaalf graden is meer de temperatuur die de Noordzee op een mooie zomerdag heeft dan het water bij een paradijselijk strand op de Whitsundays. Qua in het zak zetten, het was precies of je iets in Mechelen zou kopen!