Het is een dooddoener als een andere, maar een mens is nog altijd wat hij eet, drinkt en denkt. In mijn geval was ik dit weekend compleet opgetrokken uit worst, pintjes en tetten en castagnetten. Pure poëzie in Dranouter, waar het een mens moeilijk valt om uit iets anders te bestaan. Wat doet eens mens dan al, als hij uit al die zaken bestaat? Zonnen, naar optredens gaan, en jawel, het moest er ooit eens opnieuw van komen, volksdansen. Die oude, edele sport (geloof mij, het is een sport, zeker bij de temparaturen van een warme augustusdag in de Vlaanders) had al amper geheimen meer sinds mijn doortocht van een paar jaren in Schotland, en nu was ik eindelijk opnieuw man genoeg om het nog eens te proberen. En het opnieuw wel fijn vond.

Het zijn trouwens barre, postmoderne tijden, en toch is het nog altijd bon ton om lijsten met favorieten aller tijden te maken. Meer nog, 't is nog nooit zo populair geweest, de top honderds aller tijden zijn niet meer op de vingers van één hand te tellen. En omdat ik alles zou doen om mijn blog te houden op plaats waar hij thuishoort (namelijk op http://stielo.blogspot.com/, 't is lonely at the top), heb ik er nu ook eentje gemaakt, over 't folk.

Dit is het:

1. Mariette
2. Ines uit Harelbeke
3. Goran uit het voormalige Joegoslavië

Mariette omdat ze uit Frankrijk is, saxofoon, schuiftrompet en klarinet bespeelt alsof het niks is, en kleppert met de castagnet dat het geen naam heeft. En eigenlijk Maya noemt, maar ik vind Mariette mooier voor een Francaise. En daarbovenop nog eens op de crowd surft; mijn respect voor haar kan niet anders zijn dan groot. Ines omwille van de bevalligheid, en Goran omwille van het feit dat hij alles is wat ik wel zou willen zijn. Een echte man. En toch eenvoudig gebleven...