Waarom zou je nog geld uitgeven aan kunst, wanneer je in één en dezelfde winkel voor nog minder geld ook caramba's, olé's en races kan kopen? Ik voor mijn part kies alvast al zeker niet voor de kunst, en als man van techniek en wetenschap kon ik vandaag in de winkel mijn hoofd niet koel houden toen ik een prachtig staaltje van die bovengenoemde en geroemde techniek en wetenschap voor een kleine prijs te koop zag liggen. Want voor minder dan 17 euro (16 euro 99 dus) verkochten ze vandaag horloges in de Aldi, met hartslagmeter erop en eraan.

Om mijn veel te talrijke kritikasters koest te houden, ik weet wel dat ik ooit opgeroepen heb om geen bucht van de Aldi meer te kopen, maar dat horloge, dat is ab-so-luut geen bucht, maar een wetenschappelijk werktuig, waarmee ik mijn hart en lichaam proefondervindelijk nauwgezet in kaart zal brengen. Alles voor de wetenschap en de eeuwige roem!

Ik weet nu dat ik in rust met een hartslag onder de vijftig zit, en dat ik gedurende 3u36 minuten een gemiddelde hartslag van 59 had. Wetende dat ik in die tijd gekookt en smakelijk gegeten heb, mijn tanden gepoetst, en een film gezien, is dit geen misse prestatie te noemen. Ik weet nu dat mijn hartslag boven de 90 beats per minute komt wanneer ik een Dannetje uit de frigo haal, en dat dat weer zakt naar onder de zeventig als ik het opeet. Ik weet nu dat kakken verre van zo inspannend is als ik altijd al gedacht heb, ik weet nog niet hoe inspannend een post voor mijn blog schrijven is, sommige dingen laat je beter rusten, en binnenkort weet ik ook wat er echt lastig is, want ik ben niet van plan om mijn hartslagmeter ooit nog af te doen.

In die drie en een halve uur heb ik precies 574 calorieën verbrand, en welgeteld 0 gram vet, wat maakt dat mijn lichaam weeral niet strakker is geworden. Omdat dit loze woorden kunnen zijn, je weet ook wel wat voor leugens er op blogs en websites aan het gewone volk verkocht wordt, hier zijn een paar onscherpe, niet getrukeerde foto's:


Gemiddelde van 59!


Meer dan drie en een half uur...