Fietsers aller landen, verenigt u! Want het is godverdomme nodig, in deze donkere tijden voor tweewielig vervoer! Zelfs Grant Taylor zegt het, en dat is zelf een gevaar op de baan.

Omdat het zelfs voor mij toch een beetje te cru zou zijn om over twee weken de schoonste van Vlaanderen te fietsen zonder dit jaar op een fiets gezeten te hebben, ben ik de laatste tijd dan toch op mijn fiets gekropen, en met dat het weer de laatste tijd meevalt, had ik vandaag het boude plan opgevat om naar mijn werk te fietsen, van Leuven naar Brussel en terug. Een mooi voornemen, maar dat was zonder die vermaledijde, nietsontziende automobilisten gerekend.

Ik was goed op weg om mijn persoonlijk record te verbreken (de 27 kilometer in 1u54min), tot er een auto in een zijstraat rechts van mij stond te wachten. Er kwam niks van links, niks van rechts, en ik had niks in de mouwen. Die stond daar Gewoon Te Wachten Op Het Goede Moment om de straat over te steken. Lag die in zijn auto te slapen, en schoot die opeens wakker, ik weet het niet, maar die klojo begon dan toch te rijden, natuurlijk net het moment dat ik er aan kwam. Alles moeten dichttrekken, en op het nippertje kon ik die pipo ontwijken. 'k Moest wel uitwijken, en dat was net in een put in de weg. Toen ik die automobilist op zijn Italiaans mijn verontwaardiging toonde, had die nog het lef om zo'n gezicht van 'Ik kan toch ook niet op fietsers op het fietspad beginnen letten wanneer ik in mijn auto, mijn vrijheid rij, waar zijn we dan mee bezig', om mij wat op te beuren.

Om het feest helemaal compleet te maken, merkte ik 50 meter verder dat ik platte band had. Waardoor ik van plan ben om mij te revancheren op een aantal onschuldigen, en vannacht ga ik in de streek van Bertem langs om van een tiental auto's de banden leeg te laten. Dat zal ze leren, die autobestuurders!