Een klein in memoriam voor sinds vandaag twee fijne ex-collega's is hier op zijn plaats. An, als ik nog ergens goesjting of petatschji zal horen, je zal in mijn gedachten zijn, en Steven was, voor iemand zonder noemenswaardig diploma, toch nog een goed collega.

Vandaar, An en Steven, we zullen jullie missen.

Nu ja, missen is misschien wel een groot woord, tandpijn of migraine mis je ook niet, en zo'n fijne collega's waren jullie nu ook weer niet. Laat ik het dan maar houden op collega's. Niet meer, niet minder. Al was bijvoorbeeld Steven heel erg veranderd, sinds hij wist dat hij van job ging veranderen, en niet ten goede. En als ik dan toch heel eerlijk moet zijn, eigenlijk kon ik geen één van jullie twee af, en het is maar goed ook dat jullie andere oorden opzoeken, voor mij, voor het bedrijf, voor iedereen.