Het gaat precies niet zo goed met wat ik allemaal laat en doe de laatste tijd, anders zou ik hier wel over wat anders schrijven dan over plaatjes van de jaren tachtig, of zou ik het toch meer moeten hebben over wat ik denk en doe. Als het zou gaan over wat ik doe, het zou quasi allemaal over sport gaan, want dat doe ik als een gek de laatste tijd, zwemmen, lopen, fietsen, skwasjen, basketten, noem een sport, en er is een meer dan reële kans dat ik die de laatste 24 uur heb gedaan. Ik sport, zelfs in die mate dat ik er aan denk om me aan mijn benen te laten opereren, om de vliesjes rond mijn spieren door te laten snijden, zodat die ongehinderd vrolijk kunnen blijven verdergroeien, enkel beperkt door de wetten van de fysica en zwaartekracht, die dicteren dat grotere objecten meer aantrekkingskracht hebben.

Het gaat zo mogelijk nog minder met wat ik lees, sinds 2005, het moet zijn dat het in de sterren staat dat vissen niet veel boeken lezen dit jaar. Romans met de grote R zitten er niet meer tussen, laat staan dat ik lately nog een existenzialisties of avantgardisties werk heb gelezen, en dit boek heb ik nog altijd niet uit, er zit zo weinig samenhang in.

Daarom was ik maar wat blij dat ik in de sporthal waar ik bloed geef toevallig uitkwam op een stapel boeken waarvan je naar hartelust exemplaren mocht plukken om mee naar te huis nemen, om in je zetel op koude winterdagen jezelf te verbeteren en bij te schaven. Zo'n berg op elkaar gekapte boeken, ik word er altijd weer warm van, zeker als er vergeten en verloren parels als "ABC Auto", een educatieve uitgave van de BRTN van Miel "Niet te warm, niet te kouw" Louw tussenzitten, Miel, de man die zijn volk leerde wat schooltelevisie was.

Miel is duidelijk niet van de domsten, en dat is onder andere te merken aan het feit dat hij het in een boek met als titel "ABC Auto" hoofdzakelijk heeft over het ABC van de auto.



Zo leer je al op pagina 3 dat er in januari 1992 al bijna 4 miljoen personenwagens op onze wegen rondreden, en dat dit aantal zou blijven stijgen. Nu, meer dan tien jaar later, blijkt dat dat geen loze profetische woorden waren, en dat Miel nog maar eens spijkers op de kop sloeg. Toenertijd waren er in België 68 verschillende merken te koop, met maar liefst 877 verschillende modellen. Ik zou niet graag moeten kiezen tussen al die auto's, hoe begin je daar immers aan?

Verder legt Miel haarfijn het verschil tussen diesel en benzine motoren, tussen K-Jetronic en LH-Jetronic, tussen bougies, differentieel en continu variabele transmissie. Er is geen facet dat hij vergeet of niet diep genoeg behandeld, en wanneer je dit werk uiteindelijk gelezen naast je legt, voel je je een slimmer en beter mens, slimmer omdat je nu weet dat een diesel een hogere compressieverhouding heeft dan een benzine motor, en beter omdat Miel een groene jongen avant la lettre was, die tussen de lijnen laat merken dat je maar beter wat meer zorg aan het milieu besteed. Kortom, een win-win situatie, dit boek, en een absolute noodzaak op je nachtkastje!



Weten waarmee je bezig bent, waarmee je rijdt... Het zijn geen overbodige vragen.