Het is ronduit indrukwekkend wanneer een saltie (voor Ozzies, voor jou is dat is een zoutwaterkrokodil) uit het water springt om een ribbetje te eten. Als er dan nog Ozzies "That's amaizing" roepen, dan kan ik naast mijn schrik voor dat beest enkel maar glimlachen. En moet ik opeens denken aan magische pennen die blijven schrijven, of aan een zwart schaap. That's amaizing!






Na lang aarzelen, ja, noem het gerust maar treuzelen, heb ik mijn angst om gigantische hoeveelheden geld uit te geven overwonnen in Australie, en heb ik in ruil voor veel te veel geld een rivier cruise geboekt. Waardoor ik in een miniscuul bootje naar salties ging kijken. Die kunnen tot 6 meter worden, en wanneer zo'n joekel tot op 50 cm van me kwam gezwommen, dan werd mijn angst om van mijn geld afstand te doen al gauw vervangen voor angst om door zo'n beest van mijn hoofd of ledematen geholpen te worden. Op de oever lijken die beesten onpraktisch en loom, maar als je ze vliegensvlug uit het water ziet springen naar vlees dat met een hengel uit de boot wordt gehouden, dan besef je dat ze als een vis in het water zijn. Ook al zijn het geen vissen.

Voor de rest kun je in Darwin en omstreken prachtige natuur zien, waarbij alle watervallen pompen en verzuipen. 't Is nu eenmaal het regenseizoen. En je kan er magnetische termieten zien.



Neen, die foto's zijn niet in Bretagne in Carnac getrokken, 't is wel degelijk in Australie, en de stenen zijn geen menhirs, maar magnetische termieten heuvels. Die beestjes bouwen hun kathedralen in perfecte alignatie met de noord zuid as, et voila, daar komt hun naam van. Wetenschappers, daar zijn ze er nu eenmaal voor, hebben onderzocht of die beestjes een magnetisch zesde zintuig hebben. Ze hebben zitten sleuren met zware magneten rondom beginnende termietenheuvels, om het magnetische noorden te veranderen, en gekeken of dat een effect had op de bouwsels. En ik weet het antwoord, jullie niet. Er zijn, al is het minimaal, voordelen aan op reis gaan :-)