Ik wou dat ik je kon vertellen dat Nieuw Zeeland prachtig is. Echt, ik wenste dat ik het kon. Dat ik het met mijn eigen ogen had gezien, en olalala, wat een mooi land het niet is. Maar het gaat niet. Ik ben bijna blut, 'heb nog 34,10 Nieuw Zeeland dollar voor 4 dagen (een kleine 20 euro) en zonder geld en met een allesverterende honger is het moeilijk om de schoonheid van een land te apprecieren. Plus ik ben in Auckland, zowat de enige stad die Nieuw Zeeland rijk is. Zie het als het Antwerpen van Nieuw Zeeland, je moet er ook geen schoonheid zoeken, want die is er niet te vinden. Daarbovenop is het hier niet warm, het zou hier zomer moeten zijn, maar het is zoals een zomer thuis. Winderig, nat, heel nat, en niet erg warm. Het moet geen 40 graden zijn zoals in Alice Springs. of 35 zoals in Perth, of 30 zoals in Sydney, maar het zou putje zomer toch warmer dan 15 graden mogen zijn.

Ik kan pas de 25ste of 26ste terug aan mijn geld. Dan werkt mijn kredietkaart weer, en dan zal hopelijk de maestro functie op mijn bankkaart het opnieuw doen. Man o man, wat zal ik dan een lekkere dingen eten, en wat zal ik dan sloten bier drinken.

Tot dan moet ik overleven op de spreekwoordelijke 7 broden en 5 vissen, alleen is het in mijn geval 1 brood, 1 pot choco, 2 liter melk, cornflakes, pindanootjes (allemaal van het topmerk Homebrand, de rolls royce onder de merken alhier) en 15 eieren. Je wil me misschien al niet kennen in Belgie, hier wil je me helemaal niet kennen. Ik laat om de vijf minuten een stinkende eierpuf (voor de niet West Vlamingen onder jullie, een eier boer), en dat ruikt niet lentefris. Ik zou eigenlijk ook mijn kleren moeten wassen. alleen kost dat geld, geld dat ik niet heb.

Om dit gepost te krijgen, doe ik een hit en run op een McDonalds, want de 3 dollar om te internetten, die kan er niet van af.

Milde giften mogen altijd cash naar mij in Auckland gestuurd worden. Giften op mijn bankrekening hoeven niet (al mag het wel), want daar kan ik niet aan.

Groetjes uit een nat Nieuw Zeeland!