De wereld, beste lezer, die is niet groot.

Je kan dan wel beweren dat een bal met ruwweg een omtrek van 40000km een grote bal is, en dat het al moet treffen dat je uberhaupt ooit iemand tegenkomt die je kent op die bal, maar proefondervindelijk heb ik ondervonden dat een bal van 40000km niet groot is. Uberhaupt, want ik was recentelijk omsingeld door Duitsers, onbewust ga je toch wat in dat Duits denken. Omsingeld is eingekesselt in hun taal, waar oorlogsdocumentaires dan weer allemaal niet goed voor zijn. Maar soit, ik dwaal af.

Ik was in Perth. Ik geef toe, ik had na Alice Springs het telefoonnummer van Aline, een Nieuwpoortiaans meisje, en dat hielp met het elkaar terugvinden in Perth. Maar dat nummer was helemaal niet nodig geweest, midden in Perth kwam ik haar toevallig tegen. De bal werd al wat kleiner dan ik dacht.

Op een mooie zomeravond, zo eentje waar we er in Belgie 3 op een jaar van hebben, was ik op weg naar een picnic met Aline in King's Park in Perth. Kwam ik midden in de stad Alfredo tegen, een Italiaanse ingenieur van 33 die er 43 uitzag. Perth was duizenden kilometers verwijderd van waar ik hem eerst was tegengekomen, en het is een stad van anderhalf miljoen mensen. Volgens de theorie van de grote bal zou het al moeten treffen dat ik hem ooit nog eens tegenkwam. Het trof die avond.

King's Park is een groot park. Het grootste park ter wereld in een stad, heb ik me laten vertellen door ingewijden. Volgens de overlevering was er in dat park ooit een kat met jongen, en die vond ze daar niet meer terug. Via de telefoon wist ik waar Aline in het park was, en ik kon haar van ver zien wuiven. Door een boom, die kom je ook al eens tegen in een park, was ik haar even uit het oog verloren, en was ik haar kwijt. Er wuifde (woof?) een ander meisje naar me, en ze kwam naar me toe gelopen. Eerst herkende ik haar niet (wat wuift die onbekende naar mij?), van dichterbij bleek het Lise te zijn, een sympathieke Francaise die ik samen met haar vriend Soufian ook al in Alice Springs was tegengekomen. De theorie dat de wereld een grote bal is, begint te wankelen.

Na de pic nic gingen we naar het Belgisch biercafe in Perth, de Westende. Aline had een grootvader uit Langemark, en ze belde die avond met haar ouders. Haar vader vroeg me of ik een Valerie kende, dat was familie van hen. Valerie is ook familie van mij, ik zat potverpillepap een veel te dure Chimay te drinken in een uithoek van Australie met verre familie van mij.

Je moet me niet geloven, maar de wereld is klein.