vrijdag, september 24, 2010

Gisteren was een 10 Yuan dag. 

10 Yuan is ongeveer 1 euro, eigenlijk een tikkeltje meer, maar laten we voor de eenvoud zeggen dat het een euro is. 

30 km van Xining waar ik nog altijd vastzit, wachtend op de trein naar Tibet, is het Kumbun klooster, een van de grootste Tibetaans boeddhistische kloosters die je kan vinden, en de taxi van Xining naar daar kostte 10 Yuan. Een van de hoogtepunten in het klooster zijn de yak boter sculpturen, en ik heb al veel standbeelden en tafereeltjes gezien, maar een compleet panorama vol boeddhas en hun families in niks anders dan boter, het is iets speciaals, beter dan een zandsculptuur festival of een kathedraal in lucifers. Voor ik naar daar vertrok, had ik wat drank gekocht, en dat bleek 10 Yuan te kosten. De taxi terug naar Xining was weer 10 Yuan. De rode draad begint zich al af te tekenen.

Daarna gingen we wat rondlopen op de markt, en kocht ik de DVD van Machete, een film die net uit is. Ik zou je laten raden, maar je weet het al, dat kostte 10 Yuan. Daarna kocht ik nog een dvd collectie, met 12 films op (inception, en nog een klets andere films), en dat kostte ook 10 Yuan, Ik was al mottig dat ik te veel betaald had voor Machete, maar t was nog altijd maar 1 euro, een glimlach kon er nog net af. 't Is vreemd dat je na een tijdje begint te vinden dat alles hier zo duur is, dat je te veel betaalt voor allesm en dat je voor 1 euro echt wel meer dan 1 film moet kunnen kopen. Dan kocht ik wat nootjes, om te knabbelen bij de film, en ik ben nu even vergeten hoeveel dat was, nee, wacht, ik weet het weer, dat was ook weer 10 Yuan.

's Avonds ging ik met Barbara, een Francaise waar ik naar Tibet mee ga, en Duitser en een Amerikaan gaan eten, tomaten met ei, rijst, kung pow kip en varkensvlees in zoetzure saus met thee, en ramp o ramp, dat bleek 11 Yuan per persoon te kosten, Daar was ik toch even niet goed van, en 's avonds is het dan ook voor de eerste keer op mijn darmen geslagen. Er was daar beneden een feestje aan de gang waar ik niet op uitgenodigd was. Iedere andere toerist die ik hier tegenkwam was al ziek geweest, terwijl ik hier gezond als een vis door China reisde. Nu was het eindelijk mijn beurt. 

Voor je een ambulance belt, het is al veel beter, niks om over ongerust te zijn...

1 opmerking:

Anoniem zei

Beste globetrotter,
een wereldreis maakt van iemand toch een ander mens. Ik verklaar me nader: nog nooit kreeg ik zo vroeg verjaardagswensen toegestuurd. Hierbij distantieer ik me van het uurverschil en denk ik dat een reiziger steeds aan het voornaamste denkt ttz de ouder wordende medemens die op het thuisfront lichtjes seniel wordt wanneer hij allerlei verhalen leest over francaises.
Kortom enkel jammer dat er geen vuist Yuan bijzat ( of wat was tien weer).
Groetjes J M J & S