Stilte is gemakkelijk. Ik zit hier met de krop in de keel, de allerlaatste keer dat ik een krop in de keel zal hebben in de Adjudant Harboortstraat 8, want dit is het einde van de vijf jaren die ik hier gewoond heb. Ik weet wel dat aan alles een begin zit, en daarop volgend een einde, maar mijn gemoed schiet toch vol, wetende dat ik straks die deur voor de laatste keer achter me zal dichttrekken. Het is goed geweest, het is fijn geweest, en ik heb hier altijd graag gewoond.

A. en B. uit M. vonden het blijkbaar niet nodig om waardig afscheid te komen nemen, ze hadden wel andere en betere dingen te doen, terwijl ze hier toch de personen geworden zijn die ze nu zijn. Ondankbaarheid is 's werelds loon, mocht je het nog niet weten, van mensen die in Mechelen wonen weet je op voorhand al zeker dat je stank voor dank krijgt, en met een beetje ongeluk krijg je er nog een vreemde, zeldzame nierziekte bovenop. Voor de rest wil ik iedereen van harte danken die aanwezig was, en mijn groot respect betuigen voor de serene en waardige manier waarop afscheid is genomen. Het was stijlvol, het straalde warmte uit, en er hing een klein beetje een melancholische sfeer.

Tot nog eens!