dinsdag, juli 05, 2005

Een ietwat zieke blogschrijver is nog altijd beter dan geen blogschrijver, laat staan dat het slechter zou zijn dan een over een paard en bok getilde blogger. Vandaar, vanaf vandaag nu ook met oor-, keel- en longpijn, en dat ik er geen klachten over hoor!

Waarom die Vivian Dean, zelfverklaarde onwettelijke dochter van James Dean en Zulma Cretskens, nooit haar eigen raad heeft opgevolgd, niemand die het nog kan zeggen, want ze heeft in 1997 een eind aan haar leven gemaakt door met haar Nissan Micra Deansgewijs tegen een boom te knallen, nadat ze het dak van haar auto had laten afzagen om ten volle van het cabrio effect te genieten.

Dat het ontegensprekelijk vaststaat dat ze er zelf beter eerst eens over nagedacht had, vooraleer het dak van haar auto te zagen, vooraleer tegen een boom te knallen, maar vooral vooraleer dit gedrocht van een nummer op plaat uit brengen, is onderhand een publiek geheim.


Als dit nummer ons iets moet bijleren, is dat je er best eens over nadenkt. Zeker als je naam Vivian is.

Dan kon Gerard Joling toch een stukje beter zingen, en had hij het bij het rechte eind om op kruistocht tegen de bolero te gaan. Want wie is die bolero van Ravel niet hartstikke beu, en wie houdt er nu niet van een goed gekapte jonge castraatzanger?


Een hollandse Helmut Lotti avant la lettre!

Die Gerard, die kan dan wel hoog zingen, maar er blijft nog altijd een klasse apart in de showbiz, en dat is die van zangers die je bij de strot kunnen pakken met zinnen als 'hold me now' en 'Love is like a cloud, it holds a lot of rain'. In die klasse hoort Johnny thuis, die, het lijkt er wel om gedaan, beide zinsneden in zijn nummers heeft gebruikt.


In tijden van nood kent mijn zijn vrienden

1 opmerking:

The great warrior of rock 'n roll zei

het doet mij deugd daat u nu ook de weg naar 't spit en zijn vergeten parels hebt gevonden. Prijsbeest hoor, Vivian!