Ik ben nu in Tokaj, en het mag hier eens stoppen met regenen. Ik moet nog wijn gaan proeven, en om daar te geraken, heb ik het liever droog. De streek is beroemd om zijn Tokaj wijnen, waarvan de beroemdse de Aszu wijnen, mierzoete dessertwijnen, zijn. Die worden gemaakt van druiven met edelrot (als het over wijn gaat, is rot opeens edel), en ik ben reuzebenieuwd hoe dat smaakt, rotte wijn.

Tot de tijd van coca cola en dr pepper waren Tokaj wijnen de zoetste drank die er te krijgen was. Lodewijk de 14de, alom gekend als een zoetemondje en groot liefhebber van het volk, was dan ook verslingerd aan de Aszu wijnen, en er waren constant karrevrachten van die wijn onderweg naar Versailles. In de omgekeerde richten gingen er kralen en spiegels, daar waren de Hongaren dan weer verzot op. Louis noemde die wijn de koning van de wijnen, en de wijn van koningen. Zeg nu nog eens dat Fransen chauvinisten zijn.

Ietwat overmoedig had ik de tocht van Eger naar Tokaj ingeschat als een dagtocht, het was maar 130 km, maar als het pokkewarm is en wind tegen, is dat al een minder geslaagd idee. Het begon bergop door het Bukk nog iets nationaal park, alwaar ik tot nu toe mijn goedkoopste halve liter bier heb gedronken (80 cent voor een halve liter is nu de maatstaf). Daarna ging het over vooral lange rechte, golvende wegen naar Tokaj, en ik was hiet nog maar net gearriveerd, of het begon te gieten dat het goot, zo veel gieten deed het. In een droog moment heb ik 's avonds nog het stadje verkend, en nu zit ik te wachten om in de Tokaj wijn te vliegen.

Als je hier rondfietst, besef je hoe naar de kloten Belgie eigenlijk is. Voor een keer gaat dit niet over politiek (laat me daarover zwijgen), maar over de natuur. Het valt bijvoorbeeld op dat je bij ons bijna geen vlinders meer ziet, terwijl die hier in ruime aantallen rond je fladderen, in allerlei kleuren en maten, het zit vol met huisjesslakken, terwijl ik bij ons enkel nog de naaktslak zie (niet dat er iets mis is met naakt, verre van), zwaluwen vliegeren vlug te vlerke gierend rondom jou, de platte egel is hier zeer populair (bij ons zie je enkel de platte kat nog in grote getale), weeral mini kikkertjes gezien, je ziet hier meer telefoonpalen met een ooievaarskoppel plus jong op dan zonder, en dat alles terwijl ik altijd dacht dat het in het ex oostblok armoe troef was qua natuur, door al die vervuiling van zware industrie en corrupte apparatsjiks.

Maar niks is minder waar, en het wordt dringend tijd dat we onze natuur meer gaan koesteren en er meer respect voor hebben, zoals dat bij de CD&V heet. Lap, nu ben ik weeral over politiek bezig. Ik zal maar stoppen.

Voor de laatste maal groetjes uit Hongarije, nu gaat het richting Slovakije.