Het is toch godgeklaagd dat een mens achtenveertig jaar moet worden om eindelijk wat verstand in zijn kop te krijgen. In plaats van vierhonderd miljoend duizend euro te betalen voor een optreden van 4 fucking Irish cunts die al een eeuwigheid ketelmuziek maken, bestaan er veel betere én goedkopere vormen van vertier.

Dit is wat jullie allemaal moeten gaan zien, en dat kan op een maandagavond al vanaf 5 euro in het Leuvense. In tegenstelling tot die oude wijn met nieuwe zakken is Sin City verfrissend als een koud, nat washandje op dagen zoals deze, zo virtuoos als ik die de lambada dans, en zo uniek als de wortel die ik zonet gegeten heb. O jongens toch, je had die moeten zien! En daarbovenop nog eens democratisch van prijs. Lang leve de democratie!

Er is geen enkele film die ik ken die maar enigszins in de buurt komt qua vertelstijl en beeldzetting, die er in slaagt om je binnen de vijf minuten mee te nemen in een verwrongen wereld vol leed, woede, geweld en liefde, tenzij dan misschien home alone II, die fijne schelmenfilm met dat kleine snotjong Macauly Culkin. Maar dat was dan ook een film uit de duizend.

Ik kende alleen maar de mannelijke hoofdrolspelers, Benicio Del Toro, Bruce Willens Nillens, Mickey Rourcke, die hobbit met zijn ring, en eerlijk is eerlijk, ze stelen de show zoals al lang niet meer gebeurd is, maar dan doe je eigenlijk de vrouwelijke actrices oneer aan, want zij kunnen er ook wat van. Naakt is nog nooit zo functioneel geweest in zwart en wit! Hoera!

Kortom, voor één keer geef ik een bevel: allen daarheen!