In juli 2006 is er iemand op het lumineuze idee gekomen om een naaktkalender met wielrenners te maken. Geniaal, in de goede, aloude traditie van 's nachts om 3 uur wakker worden en een geniaal idee hebben, nog half dromend en slaapdronken. Maar zoals meestal met dromen het geval is, er klopt één klein detail niet, omdat je merkt dat je in je blootje rondloopt of dat de wetten van de zwaartekracht niet meer zijn wat ze ooit geweest waren.

Net zo vertoont het business plan om een naaktkalender vol wielrenners te verkopen enkele hiaten.

Eerst en vooral is een coureur niet geneigd om in zijn blootje jos foto's te laten trekken, daar heb je nu eenmaal voetballers voor, en dat heeft als gevolg dat Tom en Sven en Stijn op de kalender in bloot bovenlijf staan, met de ballen en de flosj nog in de broek. Daar gaat de homo afzetmarkt.

Daarbovenop komt dan nog eens dat renners nu niet echt een gespierde borstkas hebben, meer nog, het doet allemaal een beetje aan een schrale kippenborst denken als je die grote hoofden op die magere lijfjes ziet. Daar gaat de iets oudere, rijpere vrouwenmarkt.

Doordat een koersfiets en toebehoren zo verschrikkelijk duur is, heeft de amateur coureur geen rotte frank over, en hopsa, van die afzetmarkt moet je ook al geen wonderen verwachten.

Je kan als kalender fabrikant nog proberen om er een artistieke touch aan te geven, door met zwart wit foto's te werken, op mooi glanzend papier, en naast de renners af en toe een knappe madam te zetten, maar feit is en blijft dat het geen zicht is, en dat niemand met een minimale hoeveelheid gezond verstand zo'n ding aan zijn muur wil hangen, laat staan dat hij of zij er voor wil betalen.

En dan blijf je begin februari 2007 met pakken onverkochte kalenders zitten, en kun je die naar de hoofden van de mensen gooien, of aan de straatstenen proberen kwijt te geraken, maar winst ga je er niet mee maken. Feit is dat ik gisteren een straatsteen was, en tot ik Sven Nijs zag niet goed wist wat ik met dat dink aan moest vangen.

Sven, wat uiteindelijk een lieve, sympathieke, op en top professionele rakker blijkt te zijn, had er geen problemen om zijn handtekening op zijn maand te zetten, en iemands mama dolgelukkig te maken.