zondag, januari 21, 2007

De vraag die me sinds dit weekend op de lippen brandt is of het voor een tv chef kok het belangrijkst is om goed te kunnen koken, of om er goed uit te zien. Laat ons voor het heil en de carrière van Jeroen Meus het eerste hopen, want na mijn bezoekje op vrijdagavond aan zijn restaurant Luzine ziet hij er heel wat minder goed uit. Toch als je vindt dat het hebben van voortanden belangrijk is, en een gebroken kaak en neus vooral passen bij bloemkooloren, maar al veel minder bij bloemkool of een aardappelsoepje met mousse van komkommers erin.

Luzine zelf is stemmig en smaakvol ingericht, met een gezonde fusion tussen de oude industrie van een Marie Thumas fabriek en ouderwets behangpapier annex lusters, en het toeven is er goed. Het eten is lekker, net zoals de inrichting fusion te noemen, al is het wat prijzig. Zeker als je weet dat er kroketten geserveerd worden, en een roempia.

Het personeel bestaat hoofdzakelijk uit klonen van de chef kok zelf, die de moeite doen om precies zoals hij te babbelen, en laat ons een kat een kat noemen, dat is vermoeiend om naar te luisteren bij de start van het weekend.

Maar wat alles slaat is de attitude van die Meus, die agressief begon te worden toen ik opmerkte dat het bestek niet proper was, en helemaal door de rooie ging bij de vraag of hij het persoonlijk erg vond dat hij nog bijlange na niet kon tippen aan Herwig van Hove, wat hier toch altijd dé Vlaamse tv chef kok zal blijven, als is hij een vet varken en slechts een hobby-ist chef kok. Hij haalde naar me uit, waarna ik hem met een rechtse zijn kaak gebroken heb, met een linkse zijn neus, en met een uppercut er zijn voortanden heb uitgeslagen.

En dat is niet gelogen, de bewijzen zijn er naar, zijn tandafdrukken staan nog in mijn kneukels.

2 opmerkingen:

Anoniem zei

wouter, om die muren af te breken had je gerust ook een hamer mogen gebruiken hoor, er waren hamers genoeg...

stielo zei

Zoals Stef Bos al zei, slop die muren om je heen, en breek de stilte.

Niks breekt de stilte als de schreeuw van pijn wanneer je een paar vingerkootjes breekt.