dinsdag, mei 23, 2006

Voor al die luieriken die het niet zien zitten om het boek te lezen, en voor die nog luiere luieriken die zelfs te lui zijn om de fillem te gaan zien, wel, voor precies die mensen ben ik zo goed om hier te verklappen wat de Da Vinci code nu eigenlijk feitelijk is.

Het is simpel, die code is de code van de bankkaart van Leonardo. Voila, 12 euro uitgespaard door het boek niet te kopen, en 7 euro uitgespaard door niet naar de cinema te gaan. Die 19 euro mag je netjes op mijn rekening storten, met de vermelding "Geen dank".

En wat was dan die code, waar zoveel heisa in de media voor is?

Wel, in zijn tijd waren de banken nog veel minder gesofisticeerd dan nu, en kon je nog bankcodes kiezen die uit dezelfde 4 cijfers bestonden. In het geval van Leonardo Da Vinci (die da, moet dat met een hoofdletter of niet?) was dat 7777, en het is geen wonder dat we dat nu nog weten.

Da Vinci, verre van een uil, had namelijk een geheugen als het dak van de villa in de Tivolistraat nr 51. En daarom koos hij 7777, lekker gemakkelijk te onthouden. De eerste 7 nam hij omdat hij christelijk was, en er zeven goede werken zijn, de tweede 7 omdat hij christelijk was, en er 7 hoofdzonden zijn, de derde 7 omdat hij eens 7 biefstukken na elkaar had opgegeten, en de laatste 7 omdat hij ook ooit eens 7 biefstukken na elkaar had uitgekotst. Want een maag kan geen 7 biefstukken verwerken, laat ons een kat een kat noemen.

Nu, dat volstaat nog niet om te weten dat zijn bankcode 7777 was. Zelfs met bovenstaande mnemotechnische middeltjes kon hij dat nog niet onthouden, waardoor hij die code te pas en te onpas met een zeer cunning plan (a plan so cunning that you could pin a tail on it and call it a weasel) in spiegelschrift op al zijn schilderijen, etsen, litografieƫn, poƫzieboeken van vrieden en weet ik wat nog allemaal meer schilderde, etste, litografeerde en tekende. Met de vermelding van "tip tap top, de code staat er op" erbij.

Voila, genoeg uitgelegd, en het zou me niet verwonderen als een of andere snuggere puberale puistenkop deze post integraal als boekbespreking durft in te dienen.

Voorwaarts! En dat allemaal omdat ik vandaag naar een film over een onmogelijke opdracht ben gaan kijken!

Geen opmerkingen: