Gisteren heeft mijn hart even stil gestaan, overmand door grote emoties, in shock door de vleesgeworden nachtmerrie. Nietsvermoedend had ik blijgezind een aantal seconden eerder op de knop van de lift geduwd. Toen de liftdeuren opengingen, verging het lachen me alras. Want wie stond me daar grijnzend, bijna diabolisch op te wachten? De drie mensen waarvan je niet wil dat ze je staan op te wachten, niet in een lift, niet op de hoek van de straat, nergens niet...
Een zekere Nicole stond daar, vergezeld van haar man Hugo, die samen iets ondefinieerbaars doen op cruiseschepen en in de Vlaamse showbiz, en al geforceerd glimlachend kibbelend door het leven stappen, verschrompeld door de zon en te felle spotlights. Maar alsof dat nog niet genoeg was, stond ook Leen Demaré plots, totaal onverwacht voor mijn neus.
Ik vind dat niet fair dat dit iemand kan overkomen, zo'n dingen zouden niet mogen mogen. Voor je het weet zit je met zwaargekwetsten en trauma's waar geen pil tegen helpt.
Ik ben mij nu aan bezinnen.
3 opmerkingen:
Mijn top 4 van de meest irritante persoon samen in één lift... what are the odds.
Ik ben de eerste om met kritiek om te kunnen, sommige van mijn beste vrienden zijn kritiek, maar zo'n kwetsende commentaren zijn niet meer opbouwend. En ik dacht dat we vrienden waren...
Moet er geen debat opgestart worden over de grenzen aan vrije meningsuiting op mijn blog, wordt het niet stilaan tijd dat de politiek hier een wet voor stemt, en minimum een steun- en belpunt opstart?
Groot gelijk
En dan zeggen dat een recente studie al wees op de opmars van het cyberpesten.
Welke actie is er hierontrent ondernomen? Zijn er al initiatieven geweest? Ik denk het niet!!!
Ik vind dat de politiek hier weer ZWAAR heeft gefaald, het bewijs, deze blog.
Trek uw conclusies Mevr Onkelinx!
Een reactie posten