dinsdag, februari 14, 2006

Zoals een groots man ooit zei, mijn pa dus, de stoutste wezels zuipen de beste eieren. En soms moet je zelfs geen stoute wezel zijn, maar volstaat het om vol verwondering een zaal binnen te stappen, en te merken dat je in de VIP ruimte bent beland.

Dat gevoel van verwondering, dat had ik toen ik naar de ploegvoorstelling van de Lotto-Davitamon wielerploeg ging kijken op de zesdaagse in Hasselt. Het stond netjes overal met bordjes aangeduid waar de voorstelling was, en we waren maar wat blij toen we er binnenstapten. Onze frank viel toen we iets te drinken haalden, we niks noppes nougabollen moesten betalen, en er van overal royale banketten werden aangesleept om de innerlijke mens te versterken.

Weet je wat het was? We waren zonder dat we het wisten in de VIP ruimte beland, wat ons bevestigd werd doordat zowat iedereen zijn ietwat oversized lichaam in een ietwat krap pak had gehesen, drukdoenerig zijn buurman keihard een klap op de schouders gaf, ware vriendschap kent geen grenzen, en de madammen oranje als een appelsien waren, met diepe decolleté's, en peperdure kapsels waar ik grant taylor nog niet mee over straat tussen de daklozen zou laten lopen.

En jan en alleman had rond zijn pols een goedkoop wit bandje, wat alleen maar te verklaren was doordat we ofwel in een all-in hotel op de Balearen waren, of in een VIP ruimte. Toen miss Belgian beauty naast ons foto's kwam trekken wisten we het wel zeker, des te meer doordat Ignace Crombé, die zak vol lucht, slechte manieren volgens een oud recept van etiquette, en organisator van dat spel zijn miss geen moment uit het oog verloor. Want met zo'n schavuit als Nico Mattan in de buurt ben je nooit helemaal veilig met een miss onder je vleugels.

Peter 'de Peet' Van Petegem stond pinten te kappen op 20 cm van mij (die zal dit jaar wel weer geen slappe prijs rijden, let op mijn woorden, een echte renner drinkt nu geen pinten meer), en Robbie 'Bobbie' McEwen stond Pico gewijs limonade te drinken. Ik had veel zin om Robbie alvast proficiat te wensen met zijn vele tweede plaatsen dit jaar, want Tom 'Won Ton Ton' Boonen wint dit jaar alles wat er te winnen valt, als Frank Vandenbroucke tenminste geen superdag heeft. Over Tom Boonen gesproken, zijn pa was ook aanwezig tussen de VIPs, en ik heb eens vriendelijk naar die mens geknipoogd.

Het begon daar wat leeg te lopen, en er kwam een vriendelijk Nederlands hostessje aan ons vragen of we een wit of een geel bandje hadden. Even vreesde ik dat het een strikvraag was, want de enige bandjes die ik heb zijn de bandjes rond mijn middel, maar toen we zeiden dat we een wit bandje hadden, werd ons vriendelijk gezegd dat we voor het vervolg ons naar de aanpalende ruimte mochten begeven.

Toen vonden we het goed geweest, en gingen we naar de koers gaan kijken, echter niet vooraleer we in het buitengaan nog een plastiek zak vol Davitamon vitamientjes en andere rommel kregen, en ons lotto biljet voor de trekking van morgen. Dus als ik de volgende weken vanuit achtereenvolgens Australië, Nieuw-Zeeland, de Balearen, nog een Australië, Canada, India, China, Kosovo, Japan een berichtje post, dan weet je dat één van onderstaande combinaties het winnende was.


Geen opmerkingen: