Niet Gent, Lokeren, Kuurne, Brussel of Kuurne was dit weekend the place to be als het op topsport aankwam, maar wel het gemoedelijke, ja, zelfs pittoreske, Vlamertinge. Daar werd zaterdagavond volleybal op het hoogste niveau gespeeld, tussen het lokale Vlamvo en het bezoekende Kieldrecht. Vrouwentopsport that is.
Kieldrecht heeft de match vlot gewonnen, een droge 0-3 in iets minder dan een uur, en je zag tijdens de match goed wat ons te wachten staat in de nieuwe, uitgebreide Europese unie. De topsport die Vlamvo serveerde bestond uit ranke, jonge West-Vlaamses, verdienstelijk en goedwillend, terwijl de topsport van Kieldrecht bestond uit Oost-Europese blondines van tussen de 1 meter 90 en 2 meter, gepokt en gemazeld door jaren ervaring, rokend als een ketting en robuust als een Poolse worst, aangevuld met een plompe Kempische blok blubber met de naam Veerle van ik schat 200 kilo. Die Oost-Europese, die aten ook enkel de korsten van een boterham op, de boterham zelf lieten ze liggen, want daar word je niet hard van. Qua intimidatie kan dat tellen, dacht ik...
2 opmerkingen:
En die vrouwelijke latten uit het oostblok staan dan ook nog eens onder leiding van Gert Vandenbroeck, ongeveer dé trainer/coach in het West-Europese vrouwenvolleybal...Geprogrammeerd om elke bal zo hard mogelijk terug te slaan: daar zijn zelfs de hardwerkende westvlamingen niet tegen opgewassen...
Oei, ik krijg hier commentaar van kenners van vrouwen volleybal. Als dat maar goed afloopt!
Over die coach, die had zelfs nog een hulpcoach bij, een grijze muis tot en met, en een beetje een computernerd, die alles netjes direct op een laptop moest noteren van die Gert. Als het time out was, of wat dat ook mag zijn in het volleybal, stond die gast buiten de kring, achter de coach, instemmend mee te knikken. Fijn, maar ook een beetje zielig.
Een reactie posten