Ik moet vandaag en gisteren wel tien keer door een rood licht gereden zijn. Niet dat ik revolteer tegen Louis "ik hou van onbemande camera's" Tobback, niet dat ik mijn leven moe ben, maar in Parijs zetten ze op de meest onmogelijke plaatsen lichten, zonder dat ze witte lijnen op de weg schilderen, en voor mij is dat allemaal wat te moeilijk om volgen.

Ik snap ondertussen ook maar al te goed dat Parijs een tijdje geleden in lichterlaaie stond, want elke stad waarin het onbetaalbaar is om een pint te drinken, die hoort nu eenmaal zo snel mogelijk tot stof en as herleid te worden. Als ze 10,80 euro vragen voor een pint in een café met de naam "Le Bastille", waarbij - O ironie - de bestorming van de gelijknamige gevangenis op 14 juli 1789 het startpunt van de Franse revolutie was (jep, ik schrik er niet voor terug om hier wat geschiedenis neer te schrijven), dan is het hoog tijd dat er opnieuw een revolutie komt!


Bestormen, en platbranden, die hap!