Ik leef in het landelijke L., meer bepaald in de suburb K.-L. nabij L. Je hoeft me niet meer te vertellen dat er in mijn buurt hoofdzakelijk drugsverslaafden, straathoertjes, kattenliefhebbers en af en toe zelfs Mechelse marginalen rondlopen, maar wat je van al die mensen absoluut niet kan beweren, is dat ze geen hart van goud hebben, en eerlijk als een hamster zijn.

Sinds zaterdagmorgen stonden de vier ramen van mijn auto wagenwijd open, en iemand die wel eens in mijn auto gezeten heeft kan bevestigen dat het daar vol ligt met cd's en snoep allerhande. Pas maandagmorgen had ik gezien dat mijn ramen openstonden, en er was geen enkele cd of snoep uit mijn auto verdwenen. Hopla.

Gewoon om te bewijzen dat mijn buurt goudeerlijk is, staat mijn auto nu met zijn vier ramen open voor mijn deur geparkeerd, met sleutel in het stopcontact én ronkende motor. En morgen rij ik er gewoon mee naar het werk. Het is goed toeven, hier in K.-L.