zondag, augustus 19, 2007

Een weekend waarin je drie keer iets gefrituurd eet kan geen slecht weekend zijn, zeker als het gefrituurde een in staafjes gesneden knol is, die goed gedijt in zandleemgrond en waarvan de bladeren giftig zijn. Om maar te zeggen, ik ben een beetje overal (aan de zee) en nergens (in Hasselt en Genk) geweest, en ik heb daar telkens van de lokale specialiteiten geproefd.

Behalve garnalen was het aan zee regen en tennis wat de klok sloeg. Omdat ik weet dat de hedendaagse mens ongeveer alles al gezien heeft, het harde en cynische tijden voor de idealisten zijn, en behalve Bavo Claes niemand meer op zijn woord geloofd wordt, volgen hier de bewijzen.



1 opmerking:

Anoniem zei

Drie keer gefrituurd eten, maar ik durf te wedden dat het toch net dat beetje klasse ontbrak. Integenstelling tot Noorse roze puree en fish-not-really-on-a-sticks...