Ik ben ondertussen een weekje terug in Belgie, en het minste wat ik er van kan zeggen, is dat het koud en mottig is vandaag. Ik ben nog altijd niet helemaal genezen van mijn ziekte die ik opgelopen heb in Vietnam, maar het gaat al beter, en volgens mijn bloedonderzoek heb ik geen vieze tropische ziekte opgelopen, en is er ook geen parasiet die me van binnenuit spier per spier, ingewand per ingewand, aan het opeten is. Ondanks het feit dat de locale insectenpopulatie in Azie, en al zeker de muggen, me sympathiek vond. Ik was al blij dat iemand me sympathiek vond.

Gisteren ben ik op werkbezoek gegaan, en ik ga zelfs vroeger dan gepland terug beginnen werken. Normaal was dat gepland voor 1 juni, maar nu is het 30 mei geworden. Sommigen vroegen zich af wie ik was, en of ik hersenschade had opgelopen. Vooral wanneer ik hen zei dat ik er naar uitkeek om terug te beginnen werken. En nu begin ik zelfs 2 dagen vroeger dan gepland.

Maar dat is vooral om vanaf de 2de juni 3 dagen in het zuiden van Frankrijk te kunnen gaan mountainbiken. Om serieus af te zien, door van Villard de Lans naar Gap te fietsen, op wegen van zonneschijn.

Dus geen paniek, alles komt goed.