Gisteren ging ik naar de topper in tweede klasse Mechelen - Antwerp, olé, ola, en wat ik daar zag heeft me blij gemaakt, olé, ola. Het ging vooruit, het ging vooruit, het ging verbazend goed vooruit.

En wat meer was, er was ambiance in het stadion. Toen er van "You'll never walk alone" gezongen werd, deed ik uit volle borst mee, en wanneer ik tegen mijn buur zei "Maar ik loop soms graag eens alleen" was er een andere supporter die maar raar keek. Wat ook wel plezant was, was dat die van Mechelen, waar ik tussen stond, constant aan het zingen waren van "Antwerp, marginalen!". Zoals je waarschijnlijk maar al te goed weet als je al eens in Mechelen geweest bent, Mechelen heeft qua marginaliteit van niemand lessen te leren. O, ironie. Als ik rondom mij keek, leek ik precies in de kantine van een beschutte werkplaats beland, maar toch zingen van "Antwerp marginalen!". Fijn!

Ze zongen er ook constant een liedje, en dat ging als volgt: "Shall we sing a song for you, shaaaaall weeee siiiing a soooong for yoouuuu, a soooong for yoooouuuu-oooouuu" x25

En dan stopten ze met zingen. Vreemd...